TATA KAZIKA

Wszystko zmieniło się trzy lata wstecz, licząc od chwili w której piszę te słowa. Twórczość Kazika Staszewskiego znałem dość dobrze od bardzo dawna, bo nastoletniości, lubiłem, ceniłem, ale czy się nią zachwycałem? Jeśli tak, to pojedynczymi kawałkami, na pewno nie ogółem. I nawet słuchane pełne występy na scenie przyjmowałem z przyjemnością, chociaż zarazem bez większego zachwytu. Aż w 2014 roku na antenie TVP Kultura obejrzałem „Tata Kazika 2”, grany na płynącej barce, stylizowany koncert z piosenkami ojca wokalisty i byłem zachwycony. Znakomite teksty, znakomite brzmienia i niesamowity klimat trafiły do mnie, jak dawno nic. Kiedy więc zobaczyłem pozycję „Samotni ludzie”, nie potrafiłem się jej oprzeć. Teksty Stanisława Staszewskiego, jego piosenki i wiersze, które śpiewali zarówno jego syn, jak i między innymi nasz zmarły bard, Jacek Kaczmarski, to była prawdziwa gratka. I cieszę się, że trafiła w moje ręce, bo po jej lekturze muszę przyznać, że to naprawdę znakomita poezja, której przez lata nikt nie potrafił docenić.

Całość mojej recenzji na portalu Sztukater: https://sztukater.pl/ksiazki/item/19203-samotni-ludzie-wiersze-i-piosenki.html

TATA KAZIKA

Wszystko zmieniło się trzy lata wstecz, licząc od chwili w której piszę te słowa. Twórczość Kazika Staszewskiego znałem dość dobrze od bardzo dawna, bo nastoletniości, lubiłem, ceniłem, ale czy się nią zachwycałem? Jeśli tak, to pojedynczymi kawałkami, na pewno nie ogółem. I nawet słuchane pełne występy na scenie przyjmowałem z przyjemnością, chociaż zarazem...