Rok z Ewą -Iwona Michałowska
Bardzo przyjemna miniaturka na temat rozwoju AI. Z pomysłem i humorem. 7/10

Zgodnie z planem - Adam Podlewski
Też miniaturka, temat podobny, rodzaj humoru odrobinę inny ale również przyzwoity. 7/10

Anatomia cudu - Anna Kańtoch
Na plus bardzo ładny język, forma klasycznego opowiadania, bez jakichkolwiek eksperymentów i wciągająca narracja. Na minus jednak mało ambitna fabuła i umowna logika przyczynowo-skutkowa. 6/10

Spotkałem człowieka, którego nie było - K. J. Parker
Lekko humorystyczne, lekkie czytadło podśmiewające się z pewnych schematów fantasy. Bardzo lubię twórczość tego autora, jak dotąd nie zawiodłem się ani na opowiadaniach ani na powieściach. Tym razem też jest nieźle, chociaż uważam, że to najsłabsza rzecz jaką czytałem K. J. Parkera. 6/10

Granica - Anna Starobiniec
Oryginalny pomysł na podróże w czasie, interesujące tło i tyle, brak przemyślanej fabuły i puenty. Szkoda, mogło być nieźle. 5/10

Hotel na Antarktydzie - Geoffrey Alan Landis
Pomysłowe, dobrze napisane, czyta się z zainteresowaniem a na koniec nie bardzo wiadomo po co to wszystko. Wygląda to jak pierwszy rozdział powieści. Momentami odrobinę naiwne. 6/10

Z publicystyki lektury wart Wielgosz i felietony autorskie, poza wspominkami Parowskiego, które nic nie warte.

Literacko, w sumie, numer przyjemny, ze sporym plusem, szczęśliwie bez wpadek.

Rok z Ewą -Iwona Michałowska
Bardzo przyjemna miniaturka na temat rozwoju AI. Z pomysłem i humorem. 7/10

Zgodnie z planem - Adam Podlewski
Też miniaturka, temat podobny, rodzaj humoru odrobinę inny ale również przyzwoity. 7/10

Anatomia cudu - Anna Kańtoch
Na plus bardzo ładny język, forma klasycznego opowiadania, bez jakichkolwiek eksperymentów i wciągająca narracja. Na...

Patrząc na nazwiska jakie firmowały dział prozy w tym numerze, obiecywałem sobie bardzo dużo. Niestety tym razem musiałem obejść się smakiem.

„Rok z Ewą” Iwona Michałowska – fajny króciak o AI w komórkach, które utrudniają właścicielom nawiązywać kontakty międzyludzkie, bo ludzie zajęci sobą mniej kupują i konsumują. A przecież chodzi o to, by kupować coraz więcej i więcej. Łatwo było popaść przy takim temacie w banał, a tu udało się skroić coś interesującego. Brawo!

„Zgodnie z planem” Adam Podlewski – króciak o sztucznej inteligencji, która chce zniszczyć ludzkość i pozostawić tylko Serbie. Niby ma być zabawny i z przymrożeniem oka, ale szczególnie w porównaniu z tekstem Michałowskiej, wypada to bardzo blado. Do błyskawicznego zapomnienia.

„Anatomia cudu” Anna Kańtoch – to moje pierwsze spotkanie z Jordanem i to chyba lekki zawód. Opowiadanie sprawnie napisane, z fajnym klimatem, ale sam wątek kryminalny jakiś taki... Nie wiem, może to taka konwencja, że rozwiązanie bez napięcia i emocji, ale ja tego jednak nie kupuje. Liczyłem na zdecydowanie coś więcej.

„Spotkałem człowieka, którego nie było” K. J. Parker – opowiadanie o tym, czy warto nauczyć się przechodzić przez ściany, zatrzymywać czas i zabijać wzrokiem. Niby nic wielkiego, ale te kilka twistów i lekkość pisania, sprawia, że czytało się to dobrze. Choć z pewnością wolę dłuższe teksty Parkera i bardziej na poważnie.

„Granica” Anna Starobiniec – Opowiadanie ma super punkt wyjścia. Podróże w czasie pociągiem, tak po rosyjsku spisane, w tym niepodrabialnym stylu zza wschodniej granicy. Mąż podróżują z żoną i córką. One jadą daleko w prehistorię, on wysiada wcześniej, by spotkać się z żoną z młodości, gdy jeszcze była inna. Mega pomysł. Po drodze staje mu jednak tytułowa, tajemnicza granica. Szkoda, że ten tekst tu się dokładnie urywa. Mógłby być poprowadzony choćby odrobinę dalej.

„Hotel na Antarktydzie” Geoffrey A. Landis – Doczytałem do końca, ale strasznie się namęczyłem. Cała fabuła jest tak naciągana, ze wszystkie kołki do zawieszania niewiary wypadły ze ściany po kilku stronach. Bankrut który w 3 minuty namawia ekscentryka miliardera do budowy hotelu na Antarktydzie. Super księgowa i eko-terrorysta o gołębim sercu. Masakra.

Patrząc na nazwiska jakie firmowały dział prozy w tym numerze, obiecywałem sobie bardzo dużo. Niestety tym razem musiałem obejść się smakiem.

„Rok z Ewą” Iwona Michałowska – fajny króciak o AI w komórkach, które utrudniają właścicielom nawiązywać kontakty międzyludzkie, bo ludzie zajęci sobą mniej kupują i konsumują. A przecież chodzi o to, by kupować coraz więcej i...

W dziale prozy polskiej dwa niezłe shorty ("Rok z Evą" Michałowskiej bardzo aktualny),ale dłuższe opowiadanie Kańtoch podobało mi się już niestety trochę mniej, może dlatego, że to część większej historii/świata. Zagraniczna proza wypadła tym razem lepiej - również krótka, ale bardzo klimatyczna "Granica" Starobiniec (siła tego tekstu po części tkwi w małej objętości, ale zarazem jest to dobry materiał do rozwinięcia),za to lekki i optymistyczny, a przy tym wcale niebanalny "Hotel na Antarktydzie" przypominał mi trochę opowiadanie Stephensona z budową wieży orbitalnej.

W dziale prozy polskiej dwa niezłe shorty ("Rok z Evą" Michałowskiej bardzo aktualny),ale dłuższe opowiadanie Kańtoch podobało mi się już niestety trochę mniej, może dlatego, że to część większej historii/świata. Zagraniczna proza wypadła tym razem lepiej - również krótka, ale bardzo klimatyczna "Granica" Starobiniec (siła tego tekstu po części tkwi w małej objętości, ale...

Na początek, tradycyjnie, o korekcie: jest nieźle! ;)

Numer świąteczny z ducha. Znaczy: miło, lekko, przyjemnie.

Dwa pierwsze opowiadania polskie są króciutkie. Wolę to pierwsze, lekkie, pełne wiary w człowieka, obyczajówka z ociupinką sci-fi w stylu Her. Drugie to niby komizm, pastisz niemal, i absurdalna fabuła, ale czułam w nim dużo goryczy.

Opowiadanie trzecie to kolejna nowelka o D.Jordanie i to naprawdę wszystko, co trzeba o nim wiedzieć, bo rzecz jest po prostu kolejną bardzo porządną odsłoną cyklu. Wprowadza trochę nowych elementów world-buildingu, zapowiada nowe wątki, ale rewolucji nie ma co się spodziewać. Niemniej: przyjemny kryminał.

"Granica" - fajny motyw przewodni i ten sci-fi pomysł (pociągi! uwielbiam pociągi, a jakoś takie niedocenione),dużo drobnych obserwacji obyczajowych, które pewnie każdy, kto kiedykolwiek pociągiem podróżował, rozpozna; wątek romantyczny dyskretnie nam śmiga, do tego zagranie z motywem urban legends... Bardzo dużo rzeczy udało się upchnąć w tym krótkim opowiadaniu.

"Hotel na Antarktydzie" - opowieść na Święta, po prostu. Po pierwsze: śnieg. Po drugie: wymowa. Wymowa jest, mimo wszystko, krzepiąca (i to nawet nie jest spoiler, bo to czuć od pierwszego zdania). Jak na fantastykę, to zaskakująco mało kopie kapitalizm. Można wręcz rzec, że klepie po łebku. ;)

"Spotkałem człowieka..." - miałam problem, żeby sobie przypomnieć to opowiadanie. Nie dlatego, że było złe, pewnie raczej z powodu tytułu. ;) Opowiadanie jest zręczne. Rozrywkowe. Takie czytadło z narratorem, który ma wiele wad, ale akurat narrację to umie prowadzić uroczą i zabawną. Twist na twiście fabularnym, jak to w rozrywce bywa.

Na początek, tradycyjnie, o korekcie: jest nieźle! ;)

Numer świąteczny z ducha. Znaczy: miło, lekko, przyjemnie.

Dwa pierwsze opowiadania polskie są króciutkie. Wolę to pierwsze, lekkie, pełne wiary w człowieka, obyczajówka z ociupinką sci-fi w stylu Her. Drugie to niby komizm, pastisz niemal, i absurdalna fabuła, ale czułam w nim dużo goryczy.

Opowiadanie trzecie to...