Nie myślałam, że kiedykolwiek przeczytam książkę, która jest jednostronna jeśli chodzi o kwestię aborcji. Mogłabym śmiało określić teraz autora jako zwolennika pro life. Szczególnie, gdy trafiłam na fragment przedstawienia aborcji, który nie był zbyt przyjemny.

Nie wiem, czy przy pisaniu opinii, czy też recenzji na temat danej książki, powinnam pisać o swoich przekonaniach. Nie wiem, czy jest to ważne. Na pewno moje postrzeganie świata ma wpływ na to jak postrzegam tą książkę. Zatem uważam, iż powinnam napisać o tym, co czuje moje serce w kwestii tabu jakim jest aborcja. Mianowicie: zawsze byłam za wyborem. Uważam, iż każdy człowiek sam decyduje o swoim ciele i losie. I nikt, naprawdę nikt nie ma prawa go oceniać.

Teraz zaś przejdę do książki.

Głównym bohaterem jest Robert. Człowiek uczony, katolik, który stracił żonę i trochę się stoczył. Zaczął pić, przez co miał wypadek, dzięki któremu znalazł się na chwilę trochę innej przestrzeni. Taki skrót wystarczy, by zachęcić lub zniechęcić do przeczytania książki, więc mogę teraz przejść do mojej oceny, całkowicie subiektywnej oceny.

Na początku napisałam, iż książka jest jednostronna jeśli chodzi o kwestię aborcji. Jednak równocześnie widzę w niej wiele walorów, pozytywnych wartości, o których powinnam, a nawet muszę napisać.

"Anielska etiuda" opowiada o ludziach, którzy na pozór wydają się dobrzy, lecz w głębi serca są źli. I choć mam odmienne zdanie niż autor na pewne kwestie, to jednak dostrzegam (jak każdy) tą dwulicowość ludzi. Każdy z nas zrobił coś złego... małe grzeszki, które zrobimy niechcący, a później o nich nawet nie pamiętamy.

Lektura zaś pokazuje, że warto się starać być dobrym człowiekiem, że zawsze można żałować za to, co się zrobiło oraz zawsze można zacząć od nowa. Jeśli tylko chcemy się zmienić. I to na pewno jest plusem książki.

Plusem też może być fakt, iż nie znajdziemy w książce tradycyjnego obrazu, w którym katolik jest tym, który moralizuje złego ateistę. W powieści bowiem to pewien ateista jest lepszym człowiekiem niż ten właśnie katolik.

Za to aborcja i wrzucenie jej do worka "złych uczynków". Tak łatwa ocena innych ludzi, bohaterów, którzy nie są idealnie (kto jest ideałem)... to już mi niezbyt odpowiadało.

Nie mogę powiedzieć, bym się męczyła przy lekturze. Bowiem książkę czytało się naprawdę szybko. I bardzo zapadła mi w pamięć.

Tak prawdę mówiąc, to jest mi ją dość ciężko oceniać. Bowiem nie mogę powiedzieć, że mi się nie podobała. Pisarzem pan Robert Gong jest świetnym. Z drugiej zaś strony ta jednostronność, dość poważna ocena człowieka, który zdecydował się na aborcję może być krzywdząca. Ja cały czas będę się upierać za tym, iż my nie mamy prawa oceniać drugiej osoby. Nie mamy prawa oceniać ich wyborów, decyzji. To, że ja bym danej decyzji nie daje mi prawa krytykowania osoby, która by tą decyzję podjęła. Dlatego też ciężko mi oceniać tą książkę.

Jednak wydaje mi się, iż lektura ta może być też początkiem ciekawej debaty na tematy, które powszechnie uważa się za tabu. Dlatego też książkę tą cenić będę i chyba mój egzemplarz pożyczę paru osobom. By też mogli poznać fabułę, i by mogli sami dokonać jej oceny.

Nie myślałam, że kiedykolwiek przeczytam książkę, która jest jednostronna jeśli chodzi o kwestię aborcji. Mogłabym śmiało określić teraz autora jako zwolennika pro life. Szczególnie, gdy trafiłam na fragment przedstawienia aborcji, który nie był zbyt przyjemny.

Nie wiem, czy przy pisaniu opinii, czy też recenzji na temat danej książki, powinnam pisać o swoich...