Debiut Kinga. Bardzo wymowna okładka, jedna głośna ekranizacja za nami i jedna przed nami (już w tym roku). Zachęt dla mnie więcej nie trzeba, sięgnęłam po ten tytuł bez zastanowienia.

Co otrzymałam? Ciekawy pomysł na historię z krwawo-dramatyczną końcówką i właściwie nic więcej. Widać, że to nie ten późniejszy, już sprawniejszy King, budujący napięcie powoli, mylący czytelnika na wiele sposobów, by skierować go ku zaskakującemu, czasem krwawemu, innym razem po prostu dziwnemu, przerażającemu zakończeniu.

Tutaj największym plusem całej opowieści są postacie. Nie wiem co King miał w głowie, ale postać matki-skrajnej dewotki i nękanej przez wszystkich Carrie, do której nie mamy za krzty sympatii, mimo że to ona jest ofiarą, to prawdziwy majstersztyk. King zawsze stawia na dobrze zarysowanych bohaterów i to jest największa siła jego książek. Możemy przez chwilę poczuć się jednym z nich, przez co także to, co się z nimi w książce dzieje, robi ogromne wrażenie.

A sama historia? Oprócz słynnej sceny pod prysznicem, która zapada w pamięć (kiedy Carrie, wśród innych rówieśniczek, zaczyna miesiączkować), nie ma w tej książce nic bardzo zaskakującego czy mrocznego. Owszem, sama treść jest bardzo krwawa i generalnie mało przyjemna, ale jest to zwykła zemsta-jatka z elementami nadprzyrodzonymi.

W późniejszych dziełach King zdecydowanie lepiej kreuje fabułę i jej następstwa, mniej jest przewidywalna i zdecydowanie bardziej oryginalna. Ale to od "Carrie" się zaczęło. I to dlatego warto po nią sięgnąć. Już tutaj widać niezły warsztat - i w zarysowaniu postaci i w tworzeniu niepowtarzalnego klimatu słowem. Już nie mogę doczekać się nowej ekranizacji.

Debiut Kinga. Bardzo wymowna okładka, jedna głośna ekranizacja za nami i jedna przed nami (już w tym roku). Zachęt dla mnie więcej nie trzeba, sięgnęłam po ten tytuł bez zastanowienia.

Co otrzymałam? Ciekawy pomysł na historię z krwawo-dramatyczną końcówką i właściwie nic więcej. Widać, że to nie ten późniejszy, już sprawniejszy King, budujący napięcie powoli, mylący...