Nie polecę ani nie odradzę czytania tej książki. Wyjaśnię jedynie, dlaczego sam nie mogłem jej doczytać do końca.

Główną bohaterką jest kobieta i przez nią prowadzona jest też narracja. Wydawało mi się, że nie będzie stanowiło to najmniejszego problemu, aczkolwiek zdałem sobie sprawę przed rozpoczęciem lektury, że faktycznie, taki stan rzeczy należy do rzadkości. Niemniej podjąłem się czytania po rekomendacji koleżanki.

Okazało się, i to już po kilku stronach, że jednak kobieta (w dodatku piękna, pewna siebie, przebojowa i - lekkich obyczajów zarazem) jako narratorka to jednak duży problem. Jej spostrzeżenia na temat otaczającego świata kompletnie do mnie nie przemawiają i nie potrafię ich zrozumieć. Już pomijam nawet fakt, że nazwy kolorów, którymi się posługuje, nic mi nie mówią! Po krótkim opisie elementu ubioru (a tych w powieści jest całkiem sporo) kompletnie nie wiem, o czym była mowa i nie potrafię go sobie wyobrazić. Dalej. Zachowania mężczyzn odbiera ona w sposób dla mnie absurdalny. Poznawszy faceta, który miał opuszczone ramiona uznała z całą pewnością, że jest on... ukrytym gejem. Skąd?! Jak?! O co chodzi?! Czy opuściłem poprzednie 10 stron, że teraz nie rozumiem toku rozumowania bohaterki i nie wiem do końca, jakimi przesłankami kierowała się wydając tę opinię?! Nie. Tak jest i koniec. Opuszczone ramiona = homoseksualista.

Takich przykładów jest naprawdę masa. A szkoda. Generalnie linia fabularna zapowiadała się dosyć ciekawie. Nie potrafię jednak w żadnym wypadku utożsamić się z bohaterką na jakiejkolwiek płaszczyźnie. Mogę jej jedynie współczuć, że wplątała się w taką intrygę, ale to za mało. Nie rozumiem jej myślenia i chyba nie chcę rozumieć, dlatego powieść zostawiłem niedoczytaną i nie jest mi z tym szczególnie źle. Niemniej jeśli to co piszę wydaje Ci się kompletną głupotą, znaczy, że jesteś osobą płci pięknej i spokojnie możesz zasiąść do tej lektury...

Nie polecę ani nie odradzę czytania tej książki. Wyjaśnię jedynie, dlaczego sam nie mogłem jej doczytać do końca.



Główną bohaterką jest kobieta i przez nią prowadzona jest też narracja. Wydawało mi się, że nie będzie stanowiło to najmniejszego problemu, aczkolwiek zdałem sobie sprawę przed rozpoczęciem lektury, że faktycznie, taki stan rzeczy należy do rzadkości. Niemniej...