Poniższy tekst nie zawiera kluczowych wątków z przeczytanej przeze mnie pozycji lub mówi o nich w sposób bardzo zawoalowany nie zdradzając tego co najlepsze.

„Wszystko jest względne” jest czwartym z kolei zbiorem opowiadań autorstwa
Stephena Kinga jakie przyszło mi przeczytać. Mówią, że autor nie sprawdza się w tak krótkich utworach ale czy na pewno ?

Zbór rozpoczyna opowiadanie pt. „ Prosektorium nr 4” – jest to mocne i solidne wejście bowiem kto nigdy w życiu nie obawiał się śmierci klinicznej albo pogrzebania żywcem…? W skali od 0 do 10 daję mu całe 10 punktów.
„Człowiek w czarnym garniturze” – to zapis przeżycia małego chłopca spotykającego na swojej drodze razu pewnego ucieleśnienie (?) zła samego w sobie. Opowiadanie było by bardzo dobre gdyby miało bardziej wyraziste zakończenie aczkolwiek to tylko moja subiektywna ocena. 6/10
„Wywiozą ci wszystko co kochasz” – kolekcjonerzy zbierają znaczki…sklejane modele samolotów…a komiwojażer z tego tekstu kolekcjonuje…nazwijmy to fikuśnie…”sentencje” :) Najsłabszy wg mnie „egzemplarz” ze zbioru. 4/10
„Śmierć Jacka Hamiltona” – opowiadanie zainspirowane prawdziwą historią przestępcy z dawnych lat. Wielbiciele sensacji i kryminałów odnajdą się w nim. 7/10
„W sali egzekucyjnej” – właśnie tam odbywa się przesłuchanie głównego bohatera…Niezbyt optymistyczne miejsce, prawda ? W gruncie rzeczy może sugerować epilog przesłuchiwań ale ja go nie zdradzę. 8/10
„Siostrzyczki z Elurii” – jest to jakby wstęp do cyklu Mrocznej Wieży opowiadający o zdarzeniu z młodych lat życia Rolanda. Jeśli Mroczna Wieża jest utrzymana w podobnym klimacie to już nie mogę się doczekać kiedy zacznę ją czytać. 10/10
„Wszystko jest względne” – wyobraźcie sobie, że co miesiąc, przy każdej wypłacie część z tych środków finansowych po prostu…mielicie w drobny mak, jak gdyby nigdy nic :). I, że sprawia to Wam w pewnym sensie, satysfakcję…:) 10/10
„Teoria zwierząt domowych L.T.” – tragi komedia o tym jak zwierzęta mogą doprowadzić do…rozwodu :). Śmiałam się nie raz czytając to opowiadanie. 10/10
„Drogowy wirus zmierza na północ” – nawet ludziom nie lubującym się w sztuce zdarza się napotkać obraz, który wwierca się w umysł i ni diabła nie chce go opuścić…Całe szczęście, że nie wszystkie te przypadki mają tak makabryczny przebieg. 8/10
„Obiad w Gotham Cafe” – chcący opisać ten tekst posługując się czarnym humorem można śmiało powiedzieć, że to kumulacja nieszczęść spadających na głównego bohatera. A zaczęło się od decyzji o rozwodzie…8/10
„To wyrażenie można nazwać tylko po francusku” – wyobraźcie sobie co by było gdyby co rusz towarzyszyło Wam uczucie Deja Vu…gdzie rzeczywistość plącze się z przyszłością. Udźwignęlibyście to ? 7/10
„1408” – w tym przypadku King ponownie zabiera nas do hotelu i każe zmierzyć się z jednym z pokoi…brr…Kto oglądał ekranizacje po trosze wie o czym mowa. 10/10
„Jazda na kuli” – bo czasem lepiej zastanowić się czy warto podróżować autostopem…jedna przejażdżka może zaważyć na całym życiu. 10/10
„Szczęnśliwa moneta” – o tym jak napiwek może zmienić koleje życia, tak optymistycznie na zakończenie :).

King sprawdza się w opowiadaniach jak wielu innych pisarzy czyli raz lepiej a raz gorzej. W tym przypadku poszło mu wyśmienicie. Bardzo udany zbiór i godny uwagi.

Poniższy tekst nie zawiera kluczowych wątków z przeczytanej przeze mnie pozycji lub mówi o nich w sposób bardzo zawoalowany nie zdradzając tego co najlepsze.

„Wszystko jest względne” jest czwartym z kolei zbiorem opowiadań autorstwa
Stephena Kinga jakie przyszło mi przeczytać. Mówią, że autor nie sprawdza się w tak krótkich utworach ale czy na pewno ?

Zbór rozpoczyna...