To moja trzecia książka Schmitta i czuje, że coraz bardziej lubię tego autora. Za każdym razem nie mogę się oderwać od czytanej pozycji i gdy już zasiądę nie wstaje dopóki nie skończę. Nie dość, że jego dzieła są wciągające to jeszcze tak cudownie piękne w swej prostocie. Z wieloma mądrościami i przesłaniem, które nie jednego zadziwi.

Chociaż ‘Pan Ibrahim’ zaczyna się nietypowo i nieraz zdumiewa to jest to bardzo przejmująca historia o poszukiwaniu szczęścia. Ponadto pokazuje, że nie jesteśmy skazani na swój los, lecz możemy świadomie go zmieniać tak, by uczynić nasze życie lepszym. Pokazuje czym jest siła uśmiechu a także co najważniejsze ukazuje przyjaźń dziecka ze starszą osobą. Książka zawiera również kilka wartościowych cytatów i przemyśleń głównie za sprawą tytułowego pana Ibrahima. Co do postaci Momo… niekoniecznie mnie przekonała, ale biorąc pod uwagę całokształt myślę, że można przymknąć na to oko.

Nie obyło się niestety bez smutnych zwrotów akcji, ale pomimo to myślę, że zakończenie uznać można za dość optymistyczne. Kolejna nieskomplikowana a zarazem prosta książka, jednak niewątpliwie zapadająca w pamięć.

To moja trzecia książka Schmitta i czuje, że coraz bardziej lubię tego autora. Za każdym razem nie mogę się oderwać od czytanej pozycji i gdy już zasiądę nie wstaje dopóki nie skończę. Nie dość, że jego dzieła są wciągające to jeszcze tak cudownie piękne w swej prostocie. Z wieloma mądrościami i przesłaniem, które nie jednego zadziwi.

Chociaż ‘Pan Ibrahim’ zaczyna się...