Jest to najgrubsza książka jaką przeczytałam. Wydanie,które posiadam ma 920 stron i jestem z siebie bardzo dumna,że dobrnęłam do końca, chociaż nie miałam z tym większych problemów,oprócz braku czasu. Lektura tej książki wbrew pozorom, nie jest trudna. Jest,owszem, wiele nieznanych nam już słów,ale lektura jest zrozumiała, zawiera przypisy i ciekawscy zawsze sprawdzą wyjaśnienie słowa,by wiedzieć o czym czytają. Z każdym dniem wciągała coraz bardziej,tak,że nie mogłam się od niej odciągnąć,a oczy znajomych były coraz bardziej wybałuszone,bo przecież to lektura...Jest to bardzo przyjemna licealna lektura o miłości Wokulskiego do Izabeli Łęckiej,która jest z innego świata...Są to ludzie o dwóch różnych gatunkach,z dwóch innych światów, takie romansy zazwyczaj kończą się porażką. Książka o szukaniu siebie, o ucieczkach, o przyzwyczajeniach, o przemijaniu i o ciągłych zmianach, czasami nie do poznania. W książkę non stop wplatane wątki historyczne,na temat których powinno się mieć jakąś chociaż szczątkową wiedzę,by cokolwiek z tych porównań rozumieć.
Bardzo dużo przemyśleń, uczuć, kontrastów, nadziei, trochę naiwności i mowy o złu i dobru i o tym dokąd wraz z nimi zmierza świat.

Jest to najgrubsza książka jaką przeczytałam. Wydanie,które posiadam ma 920 stron i jestem z siebie bardzo dumna,że dobrnęłam do końca, chociaż nie miałam z tym większych problemów,oprócz braku czasu. Lektura tej książki wbrew pozorom, nie jest trudna. Jest,owszem, wiele nieznanych nam już słów,ale lektura jest zrozumiała, zawiera przypisy i ciekawscy zawsze sprawdzą...