Morderstwo, napad? Nie, nie tym razem. Nie od tego rozpoczynamy „Ostatnie Miejsce”.
Główna bohaterka to spełniona kobieta detektyw, mająca idealnego chłopaka i nieciekawą przeszłość. Już na początku pokazuje na co ją stać, w afekcie przez internetowego pedofila. W wyniku tych zdarzeń trafia pod młotek. Jej karą jest kilkumiesięczna terapia psychologiczna.
Do tego momentu akcja kręci się, bo kręci tak jakoś, bez szczególnie szybkiego tempa. Ale w końcu przyspiesza...

Za sprawą przyjaciółki Whitney, Tess otrzymuje zlecenie. Z pozoru banalne, chodzi o ocenę pracy policji przy pięciu morderstwach. Wszystko idzie łatwo, szybko i przyjemnie, aż nagle okazuje się że nic nie dzieje się przez przypadek.
Mamy tu do czynienia z genialnym mordercą z problemami o podłożu psychicznym. Trzeba przyznać, że człowiek o wielu tożsamościach jest świetnym organizatorem. Okazuje się, że wszystko było zaplanowane. Ofiary nie są przypadkowe, miejsce nie jest przypadkowe, czas, ludzie...
Mężczyzna prezentuje ciekawy tok myślenia: znajduje kobietę, dla której jawi się jako idealny wymarzony rycerz z bajki, zmienią ją, naprawia jej życie. Pozwala jej wierzyć, że jest jej wybawcą. Pozwala jej uwierzyć w prawdziwą miłość, tylko po to, żeby ją potem zabić. Miałam dużą przyjemność z poznawania jego ofiar, zapoznawania się po kolei „jak to było”. Interesują go kobiety podobne zewnętrznie do jego pierwszej miłości. Szuka kobiety idealnej, gotowej, takiej jak... Tess.
W tym miejscu książka nie wiadomo kiedy przeleciała mi przez palce. Tu się dopiero dzieje, to był zdecydowanie najlepszy czas w „Ostatnim Miejscu”. Wcześniej czytałam ją niespecjalnie szybko, a od tego momentu skończyłam w ciągu jednego dnia. Spotykamy się z ciekawymi, może odrobinę zabawnymi sytuacjami. Czytanie ułatwiał mi fakt, że bardzo polubiłam główną bohaterkę. Ciekawa osobowość. Całość jest podzielona, na, z tego co widać, już bardzo popularny sposób. Najpierw zwykła narracja, a co kilka rozdziałów życie i postępowanie poszukiwanego.
Ogólnie jest to jakby pościg za seryjnym mordercą, gdzie na każdym zakręcie dowiadujemy się o nim czegoś nowego. Potem pościg musi połączyć się z odpowiednią ucieczką.

Chociaż początek nie był jakiś ponadprzeciętny, to właśnie późniejsze rozdziały sprawiają, że warto ją przeczytać. Nie jest ona jakaś wybitna, ale choćby z nudów...

Morderstwo, napad? Nie, nie tym razem. Nie od tego rozpoczynamy „Ostatnie Miejsce”.
Główna bohaterka to spełniona kobieta detektyw, mająca idealnego chłopaka i nieciekawą przeszłość. Już na początku pokazuje na co ją stać, w afekcie przez internetowego pedofila. W wyniku tych zdarzeń trafia pod młotek. Jej karą jest kilkumiesięczna terapia psychologiczna.
Do tego momentu...