Uwielbia Christie i co jakiś czas sięgam po jej kryminały. Tym razem padło na zbiór opowiadań. Bo czemu nie? Czytałam już zbiory opowiadań autorki i najgorsze nie były. Jednak rozczarowałam się. „Poirot prowadzi śledztwo” to jeden z gorszych zbiorów i już na wstępie odradzam. Ale uczciwie dodaje też, że ostatnio zrobiłam się bardziej wymagająca dla tej krótkiej formy. Problemem jednak tego zbioru jest długość. Opowiadania króciutkie – ledwo zapoznajemy się ze zbrodnią i już za chwilę znamy zakończenie. Brak więc emocji, zaangażowania ze strony Czytelnika – pojawia się znużenie. Ogólnie to tyle. Dla chętnych, szczegóły:
1.„Gwiazda Zachodu” – 5/10 – początek ciekawy, ale zakończenie przewidywalne.
2.„Tragedia w Marsdon Manor” – 6/10 – jedno z ciekawszych opowiadań w zbiorze, ale rozwiązanie nadeszło zdecydowanie za szybko.
3.„Perypetie z tanim mieszkaniem” – 4/10 – szczerze? Nuda. Sprawa taniego mieszkania nie zainteresowała mnie, a dalej prowadzona fabuła mnie znudziła.
4.„Tajemnica Hunter’s Lodge” – 6/10 – dobre, ciekawa zagadka.
5.„Kradzież obligacji za milion dolarów” – 4/10 – raptem kilka stron, opis zdarzenia, stwierdzenie Poirota, że sprawa jest dziecinnie prosta i za pół strony mamy zakończenie. Czytałam bez emocji i zaciekawienia, nawet nie zdążyło się we mnie obudzić.
6.„Tajemnica egipskiego grobowca” – 5/10 – klimat bardzo doby, wątek grobowca i klątwy ciekawy, ale odbiór zakłócił podstawowy problem z takimi opowiadaniami – zbyt krótka forma, aby wczuć się w kryminalną sprawę, czyta się więc bez zaangażowania.
7.„ Kradzież w hotelu Grand Metropolitan” – 6/10 – ciekawa intryga, dobrze prowadzona fabuła i tym razem naprawdę wciągnęłam się w wydarzenia.
8.„Porwanie premiera” – 4/10 – bardzo średnie opowiadanie, przede wszystkim trochę naciągane.
9.„Zniknięcie pana Davenheima” – 5/10 – może być.
10.„Sprawa włoskiego arystokraty” – 5/10 – przyzwoite, ale mnie nie porwało.
11.„Zaginiony testament” – 7/10 – dobre, nawet zabawne. Pozostawiło małe odczucie po zakończeniu całego zbioru.

Uwielbia Christie i co jakiś czas sięgam po jej kryminały. Tym razem padło na zbiór opowiadań. Bo czemu nie? Czytałam już zbiory opowiadań autorki i najgorsze nie były. Jednak rozczarowałam się. „Poirot prowadzi śledztwo” to jeden z gorszych zbiorów i już na wstępie odradzam. Ale uczciwie dodaje też, że ostatnio zrobiłam się bardziej wymagająca dla tej krótkiej formy....