Powiedziałabym, że typowa relacja z podróży. Bohaterowie oprowadzają nas wybranymi przez siebie ścieżkami Indii wciągu kilku magicznych miesięcy. To znaczy, dla nich jest to z pewnością magiczny czas, gdy po raz pierwszy mogą osobiście zetknąć się, z tak zadziwiająco różnorodną społecznością. Na każdym kroku kontrast i to nie tylko ten odnoszący się do wszechogarniającej biedoty zasymilowanej również z miejscami najdroższymi, kapiącymi od przepychu, gdzie nawet nasi oprowadzający nie maja możliwości wstępu. Jak wiadomo takie rejony są tylko dla wybranych, ale nie znaczy to, iż w pobliżu nie mogą restaurować się najubożsi, korzystający z tego na co im przyzwolą. Właściwie o biedzie autorzy nie wypowiadają się, gdyż mając świadomość szczątkowego oglądu sytuacji nie chcą zabierać zdecydowanego stanowisko na temat tak powszechny, a jednak nie zgłębiony przez nich ze względu na brak czasu. Nie dokonują też antropologicznych wycieczek, nie skupiają się na odczytywaniu zagadek kulturowych, a jedynie cieszą się, że mogli przybyć do Perły Wschodu by zakosztować egzotyki. Trochę tego piękna i "inności" chcą utrwalić i zabrać ze sobą, by pokazać i byc może zachęcić w naszym kraju do odkrywania tej części Dalekiego Wschodu przez kolejnych globtroterów. Nie mieli czasu na prawdziwą dokumentacje do poważnego cyklu programów, co wstępnie, jeszcze w Polsce, zakładała Joanna.

Zwróciłam tez uwagę na podawane praktyczne informacje przydatne chcącym się wybrać w taką podróż. Wiele szczegółów ułatwiających życie, inne wręcz niezbędne oraz podkreślenie, iż istotny w takiej podróży jest własny zmysł obserwacji. To nie pozwoli czuć się tak bardzo zagubionym.
Oczywiście mnóstwo kolorowych fotografii. Tylko czasem autorka zachwyca się jakimś miejscem, a jednak nie zostaje umieszczone nawet maleńkie zdjęcie owego obiektu. Za to jest możliwość pooglądania krótkich filmików z tej wyprawy https://www.facebook.com/Zakochaniwswiecie/videos
I nie miejmy złudzeń, że to bedzie wyczerpująca temat, podróż dająca zgłębić jakikolwiek aspekt życia w Indiach. Idziemy tu na żywioł wraz z pasjonatką podróży, która ewidentnie zakochała się w odwiedzanych miejscach. I pomimo wielu niewygód, mieszkania ze szczurami, karaluchami i innymi znienawidzonymi zwierzątkami, wciąż była otwarta na ludzi i chętna do nawiązywania kontaktów podczas przemierzana tras w pociągach, autobusach, robieniu wspólnych zdjęć i odwiedzaniu rożnych historycznych, zabytkowych miejsc.
Poczucie humoru autorki, zapisywanie niektórych scen w formie dialogów, czynią tę pozycje bardzo przystępną i urokliwą. Jednak - trzeba sobie to otwarcie powiedzieć - przedstawiona treść jest tylko płynięciem po powierzchni, a nie przedzieraniem się przez odkrywane tereny i zgłębianiem nieznanych, nam Europejczykom, ciekawych zjawisk.

http://www.zakochaniwswiecie.pl/

Powiedziałabym, że typowa relacja z podróży. Bohaterowie oprowadzają nas wybranymi przez siebie ścieżkami Indii wciągu kilku magicznych miesięcy. To znaczy, dla nich jest to z pewnością magiczny czas, gdy po raz pierwszy mogą osobiście zetknąć się, z tak zadziwiająco różnorodną społecznością. Na każdym kroku kontrast i to nie tylko ten odnoszący się do wszechogarniającej...