- Zdecydowanie najgorsza z 3 części
- Nowe postacie wprowadzone na szybko i niechlujnie
- Szkoda, że nie rozwinięto wątku matki doktora, to jeden z najciekawszych aspektów tej części
- Mr. Hyde jako idealny przykład zmarnowania dobrego potencjału kiepską historią i nużącymi dialogami
- rysunek poprawny
Historia dodatkowa:
- rysunek bardzo miło wpasowuje się w klimat rdzennych amerykanów
- niestety fabuła już nie tak dobrze wpasowuje się w moje gusta

- Zdecydowanie najgorsza z 3 części
- Nowe postacie wprowadzone na szybko i niechlujnie
- Szkoda, że nie rozwinięto wątku matki doktora, to jeden z najciekawszych aspektów tej części
- Mr. Hyde jako idealny przykład zmarnowania dobrego potencjału kiepską historią i nużącymi dialogami
- rysunek poprawny
Historia dodatkowa:
- rysunek bardzo miło wpasowuje się w klimat...

ASW vol.3 to najsłabszy tom serii. Po dwóch rewelacyjnych albumach dostajemy przeciętniaka, co dla mnie jest sporym zawodem. Mimo że autorzy pozostają Ci sami, warstwa fabularna nie zachwyca. Wątek Dr. Jekylla i Mr. Hyde w Gotham nie wypalił. Historia jest słabo podbudowana, wątki się rozłażą i w pewnym momencie zacząłem się zastanawiać kto jest głównym bohaterem tego wydania ?
Palmiotii i Gray skaczą po fabule, która jest pełna dziur wielkości kraterów. Postać Yanmei Tsen pojawia się chyba tylko w celu pozbycia się Tallulah Black z kolejnych zeszytów (WTF? miałem wręcz wrażenie, że komiks został źle pocięty),która przeszkadzałaby w doprowadzeniu do pojedynku Hex vs Hyde. Główny bohater przez cały czas znajduje się jakby na uboczu wydarzeń, brakuje tu zdecydowanie jego soczystych rozmów z introwertykiem Arkhamem, które były ozdobą poprzednich albumów. Ogólnie dialogi obdarte są z charakterystycznego humoru cechującego tą serię.
Styl Moritata jest niezmienny, w mojej opinii pasuje do scenerii i klimatu Dzikiego Zachodu, choć niedbałością o detale tylko dorzuca argumentów krytykom jego kreski (twarz Yan Mei w trakcie i zaraz po walce to już zbrodnia !).
Tragedii nie ma, ale będąc fanem poprzednich części czuję lekkie rozczarowanie.

ASW vol.3 to najsłabszy tom serii. Po dwóch rewelacyjnych albumach dostajemy przeciętniaka, co dla mnie jest sporym zawodem. Mimo że autorzy pozostają Ci sami, warstwa fabularna nie zachwyca. Wątek Dr. Jekylla i Mr. Hyde w Gotham nie wypalił. Historia jest słabo podbudowana, wątki się rozłażą i w pewnym momencie zacząłem się zastanawiać kto jest głównym bohaterem tego...

7/10 – BARDZO DOBRY

Trzeci tom serii „All Star Western” utrzymuje wysoki poziom swoich poprzedników. Będę się powtarzał, ale to zdecydowanie jeden z ciekawszych tytułów wydawanych pod szyldem „Nowe DC Comics!”. „Czarny diament” wyróżnia się pełną śmiałych rozwiązań ciekawą fabułą, niezwykłym klimatem połączenia horroru z westernem, fajnie nakreślonymi postaciami, sporą dawką czarnego humoru oraz naprawdę ładną oprawą graficzną. Biorąc pod uwagę jego tematykę oraz czysto rozrywkową konwencję, to jest to w swojej klasie komiks niekonwencjonalny i całkiem intrygujący. Polecam!

Fabuła: 7 (bardzo dobry)
Ilustracje: 7 (bardzo dobry)
Jakość wydania + bonusy: 7 (bardzo dobry)

Więcej szczegółów: http://comicbookbastard.blogspot.com/2018/01/all-star-western-tom-3-czarny-diament.html

7/10 – BARDZO DOBRY

Trzeci tom serii „All Star Western” utrzymuje wysoki poziom swoich poprzedników. Będę się powtarzał, ale to zdecydowanie jeden z ciekawszych tytułów wydawanych pod szyldem „Nowe DC Comics!”. „Czarny diament” wyróżnia się pełną śmiałych rozwiązań ciekawą fabułą, niezwykłym klimatem połączenia horroru z westernem, fajnie nakreślonymi postaciami, sporą...

Dalsze losy Jonaha Hexa i jego towarzyszy. W Gotham członkowie przyjezdnego cyrku pod wpływem tajemniczej mikstury dokonują potwornych zbrodni, a bohaterowie muszą powstrzymać dalszy rozlew krwi. Nie wiem czy doktor Jekyll i pan Hyde należeli wcześniej do uniwersum DC, ale ich przedstawienie tutaj jest bardzo stereotypowe – miałem nadzieję, że będzie jakieś emocjonujący konflikt pomiędzy rozsądnym doktorem, a jego mrocznym alter ego, ale niestety tutaj to Hyde gra pierwsze skrzypce i jest to postać, która czyni zło dla samego zła – strasznie nieciekawe – gdzie mu tam do Hyde’a z drugiego tomu Ligi niezwykłych dżentelmenów! Ciekawym zabiegiem przy miksturze było jednak wprowadzenie motywu czarnego diamentu – zastanawiam się czy to nie jest ten sam, którym w czasach współczesnych posługiwał się Eclipso. Jednakże wszelkie refleksje pryskają na widok tego jak doktor Arkham reaguje na miksturę - aż szkoda pisać. Na plus warto jednak wspomnieć, że nareszcie możemy zobaczyć panią Arkham – pozytywne zaskoczenie, zupełnie odbiega to od wizerunku jakiego się spodziewałem. Szkoda też, że w tym tomie prawdopodobnie żegnamy się z postacią Tallulah Black – była to bardzo fajna postać i znacznie podnosiła poziom komiksu. Niestety zupełnie nie wykorzystano znanej z dodatkowej historii z pierwszego tomu postaci Barbary Ghost – pojawia się na chwilę, walczy, ale jej wątek właściwie do niczego nie prowadzi. Oczywiście nie mogę też zapomnieć o jednym zeszycie poświęconym na historię życia Jonaha Hexa – smutna, przejmująca i wypada o wiele lepiej niż reszta komiksu, ale niestety ograniczona liczba stron nie wyszła jej na dobre – wydaje się, że jest za bardzo po łebkach. Rysunkowo jest jak zawsze – czyli słabo, szczególnie boli to jak się porówna jak była rysowana Barbara Ghost w pierwszym tomie, a jak tutaj – trochę ciężko się zorientować, że to Azjatka. W tym tomie to nawet okładka usiłuje zniechęcić do lektury. Ogólną ocenę tomu poprawia znowu historia dodatkowa – tym razem jest to opowieść o Indianinie Tomahawku i o roli jaką on oraz jego ziomkowie odegrali w amerykańskiej walce o niepodległość – zaskakująco odważne jak na głównonurtowy komiks amerykański i rysunki całkiem dobrze pasują do historii. Niestety historia nie jest aż tak dobra, żeby uratować ogólnie przeciętny tom.

Dalsze losy Jonaha Hexa i jego towarzyszy. W Gotham członkowie przyjezdnego cyrku pod wpływem tajemniczej mikstury dokonują potwornych zbrodni, a bohaterowie muszą powstrzymać dalszy rozlew krwi. Nie wiem czy doktor Jekyll i pan Hyde należeli wcześniej do uniwersum DC, ale ich przedstawienie tutaj jest bardzo stereotypowe – miałem nadzieję, że będzie jakieś emocjonujący...