Okładka powieści „Wyśnij i mnie” przedstawia kobiece stopy, na które są włożone czerwone, skromne balerinki. Pod nimi znajduje się podłoga ozdobiona dziwnymi rysunkami, które na pierwszy rzut oka zdają się niczego nie przedstawiać. Dopiero po uważnym obejrzeniu zdjęcia można dostrzec czerwonego, chińskiego smoka. Dlaczego zaczynam tekst od opisu fotografii umieszczonej na obwolucie książki Jamiego Forda? Z banalnego powodu: żeby przedstawić, jak pozornie mało ciekawe „opakowanie” może zmylić czytelnika.

Bohaterem „Wyśnij i mnie” jest William Eng, kilkunastoletni chłopak chińskiego pochodzenia, od pięciu lat mieszkający w sierocińcu w Seattle. Ośrodek ten prowadzą surowe zakonnice, które nie tolerują żadnego przejawu buntu wśród swoich wychowanków. Nastolatek wiedzie spokojne i uporządkowane życie w Ameryce pogrążonej w czasach Wielkiego Kryzysu, przestrzega reguł ustalonych przez swoje opiekunki, zawiera przyjaźnie z Sonnym i niewidomą Charlotte oraz stara się nie szukać odpowiedzi na pytanie, czemu rodzina oddała go do tego miejsca. W dniu urodzin zakonnice zabierają wszystkich chłopców do kina, a podczas oglądania filmu William nie może pozbyć się wrażenia, że grająca jedną z ról popularna aktorka Willow Frost jest jego matką, Liu Song. Chłopiec postanawia uciec z sierocińca i odnaleźć kobietę, aby wyjaśnić wszystkie wątpliwości, jakie go dręczyły przez wszystkie lata. Nie spodziewa się, że prawda jest o wiele bardziej skomplikowana, niż by mógł sobie przypuszczać…

Skromniutkie zdjęcie z okładki może dać czytelnikowi skojarzenia z prostą, trochę naiwną historią, jednak po lekturze „Wyśnij i mnie” można przeżyć prawdziwe zaskoczenie. Opowieść o Williamie i Liu tak naprawdę jest daleka od banału. Jamie Ford napisał interesującą i przejmującą powieść o trudnej przeszłości, spełnianiu marzeń oraz rozwijającym się przemyśle filmowym w USA początku XX wieku. Ponadto zdecydował się umieścić akcję w ciekawych czasach Wielki Kryzysu, a za bohaterów wybrał przedstawicieli mniejszości narodowych, czym jeszcze bardziej ujął moje czytelnicze serce. Ile razy można czytać opowieści rodem z „Wielkiego Gatsby’ego”, gdzie bohaterami są młodzi, przebojowi, bogaci i piękni Amerykanie? „Wyśnij i mnie” to powieść innej kategorii: przedstawienie chińskiej kultury, jej tradycji i (niekiedy niezrozumiałych dla Europejczyka) obyczajów, w zestawieniu z latami 20. i 30. XX wieku daje piękną opowieść, którą się wręcz pochłania stronami. Losy Liu i jej syna Williama są wzruszające i trudne do zapomnienia – podziwiam Jamiego Forda za stworzenie tak dobrej historii. Jestem w stanie zgodzić się z opinią Lisy Genovy, że mamy do czynienia z ksiązką, której lektura przynosi wielką satysfakcję.

Przed rozpoczęciem czytania „Wyśnij i mnie” nawet nie wyobrażałam sobie tak wielkiej czytelniczej niespodzianki. Pozory jednak potrafią zmylić każdego czytelnika. Mogę bez wahania stwierdzić, że Jamie Ford to pisarz warty naszej uwagi.

Anna Wolak