Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać100
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel5
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Susan Elliot Wright
1
7,0/10
Pisze książki: literatura piękna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://www.susanelliotwright.co.uk/
7,0/10średnia ocena książek autora
118 przeczytało książki autora
166 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Przemilczenia Susan Elliot Wright
7,0
Powieść napisana dwutorowo, a więc w jednej książce mamy dwie ciekawe historie.
Rok 2008
Jonathan i Fiona po 8 latach małżeństwa spodziewają się upragnionego dziecka. On nie zdążył podzielić się tą wiadomością ze swoim ojcem, bowiem ten niespodziewanie umiera. Gdy mówi o dziecku swojej matce, ta reaguje, nie tak jak tego oczekiwał. Na jaw zaczynają wychodzić pilnie strzeżone tajemnice z przeszłości.
Rok 1964
Maggie budzi się w szpitalu psychiatrycznym. Nie pamięta nic ze swojej przeszłości. Realia leczenia szpitalnego w tamtym okresie to koszmar - masz depresję, zaniki pamięci czy próbę samobójczą, jesteś smutny, milczący, płaczliwy, na wszystko jest tylko jedno lekarstwo - elektrowstrząsy. Pewnej nocy Maggie wszystko sobie przypomina.
Przemilczenia Susan Elliot Wright
7,0
„Przemilczenia” to rewelacyjna i przemyślana powieść, w której pozornie nie związane ze sobą historie łączą się, tworząc wzruszające zakończenie.
Dwutorowo śledzimy dwa wątki – jeden z lat 60., gdy młoda Maggie opowiada swoją historię, i drugi, gdy w 2009 roku poznajemy Jonathana oraz jego żonę Fi i zostajemy wciągnięci w coraz więcej problemów małżeństwa. Obie historie są bardzo ciekawe i zastanawiamy się co będzie dalej. Maggie budzi się w szpitalu psychiatrycznym, nie pamięta kompletnie nic, nie wie czemu się tu znalazła. Powoli dochodzi do siebie, a gdy spotykamy się z nią kolejny raz, wydarzenia te są już dawno za nią. W międzyczasie wracamy jeszcze do niedalekiej przeszłości sprzed pobytu w szpitalu i dowiadujemy się dlaczego do niego trafiła.
Z kolei życie Jonathana wywraca się do góry nogami, wydaje się, że pech wyjątkowo go prześladuje, bo wszystko wali się jak domino. Jeden problem poprzedza kolejny, dodatkowo jego ciężarna żona zaczyna mieć tego dosyć. Ostateczny cios „gorzkiej prawdy” sprawia, że mężczyzna musi cofnąć się do czasu swojego dzieciństwa i przemyśleć całe swoje życie.
Z każdą stroną odkrywamy nowe karty tej zawikłanej historii, która ostatecznie tworzy spójną, wciągającą i smutną całość. Niespodziewanie historie Maggie i Jonathana są ze sobą powiązane, dochodzenie do tego „w jaki sposób” jest naprawdę interesujące. Książkę czytało się z przyjemnością, oba wątki są bardzo przejmujące, dlatego cieszę się na takie zakończenie tej opowieści. Uwielbiam łączenie spraw zamierzchłych z obecnymi, to dodaje książce tajemniczości. Polecam!