Jak czuje się człowiek, który kocha kogoś kto traci świadomość i nie pamięta kim jest?

Jak czuć się ze świadomością, że "dziś" można umrzeć?

Jak ciężko jest pożegnać przyjaciółkę i uśmierzyc jej ból pomagając jej umrzeć?


Książka dla ludzi o mocnych nerwach. Wnosi ze sobą nowe spojrzenie na wirusa i życie w czasie jego rozwoju. Dowiadujemy się jak to się wszystko zaczęło; z jakimi problemami musieli zmagać sie Ci, którzy przeżyli: ciągła walka o przetrwanie, koczowniczy tryb życia.

Historię głównego bohatera - Marka, którą poznajemy z jego wspomnień zawartych w snach jest poruszająca. Zawarte w nich uczucia potęgują empatię dla chłopaka podczas czytania co było cudowne. Znalazłam też dziwne podobieństo między Markiem a Aleciem do Thomasa i Newta nie wiem czy taki był cel autora ale tak to osobiście odebrałam.

Poznajemy też pierwszą odporną na pożogę, małą dziewczynkę, która została odtrącona przez swoją osadę dlatego, że była "inna".


Minusy są jednak takie, że w akcję - pomimo początkowego rozpędu - wkrada się rutyna przeplatana tylko co jakiś czas zwrotem akcji (których jak to Dashner zdążył nas przyzwyczaić nie brakuje). Sprawiło to, że mimo wielkiej ekstytacji z powodu nabycia lektury trochę musiała jednak "odleżeć".

Podsumowując liczyłam na coś więcej. Nie spełniła (niestety, nad czym ubolewam) moich oczekiwań. Ciągła walka przeplatana innymi wątkami to chyba nie dla mnie. Gdybym wiedziała chyba nie pokusiłabym się o jej zakup. :(

Jak czuje się człowiek, który kocha kogoś kto traci świadomość i nie pamięta kim jest?

Jak czuć się ze świadomością, że "dziś" można umrzeć?

Jak ciężko jest pożegnać przyjaciółkę i uśmierzyc jej ból pomagając jej umrzeć?


Książka dla ludzi o mocnych nerwach. Wnosi ze sobą nowe spojrzenie na wirusa i życie w czasie jego rozwoju. Dowiadujemy się jak to się wszystko...