Woodbury bez Gubernatora. Do miasteczka przybywa pewna bardzo religijna rodzina. W tym samym czasie jeden z mieszkańców odkrywa pewne stare podziemne tunele, które można wykorzystać do omijania żywych trupów w czasie wypraw.

W tym tomie dosyć dużą rolę odgrywa religia. Pokazana jest ona na przykładzie nowej rodziny, a także później pojawia się pewna grupka wiernych. Podobało mi się, iż na początku można się przekonać, że w zdrowy sposób da się połączyć wiarę z codziennym życiem, a sami wierzący nie muszą być zaślepionymi fanatykami. Zostało to zestawione z pewną osobą, która jest nadmiernie religijna i w pewnym sposób stanowi zagrożenie dla innych. Jednakże nawet ten wątek został poprowadzony w dosyć nieoczekiwaną stronę i postać ta okazała się nie być tak zła jak można było się spodziewać. Szkoda więc, że w pewnym momencie motywy religijne zostają wykorzystane w bardzo typowy sposób, a do tej pory interesujące postacie stają się niemal autoparodiami.

Trochę obawiałem się, że brak wyrazistego czarnego charakteru pokroju Gubernatora sprawi, że historia będzie mniej ciekawa. Na początku faktycznie tak było, bo kolejne potyczki z żywymi trupami zaczęły być dosyć nużący. Antagonista, który się w końcu ujawnia mógł być ciekawy, ale nie dano mu wystarczająco czasu na rozwinięcie się przez co wypada dosyć płasko.

Moim zdaniem nie do końca wykorzystano potencjał jaki kryje w sobie nowe miejsce akcji czyli podziemne tunele. Nie czuć tutaj klaustrofobii czy wszechogarniającej ciemności jak w powieści „Metro 2033” Dmitry’ego Glukhovsky’ego. Zamiast tego są typowe gonitwy i strzelanie do trupów. Jest parę bardzo emocjonujących akcji, ale nie jest to nic, czego już nie zaprezentowano w poprzednich tomach.

Jak na razie jest to ostatni tom tego cyklu wydany polsku. Od ponad trzech lat nie wydano następnego. Osobiście rozumiem taką decyzję – seria miała potencjał, ale niestety kultową postać Gubernatora rozmieniono na drobne, a także czasami opowiadano tę samą historię, co w komiksie, ale z innego punktu widzenia. Wydaje mi się, że zabrakło pomysłu w jaką stronę poprowadzić tę opowieść. Pewnie przeczytam kolejny tom (już w oryginale), ale nie wydaje mi się, żeby zrobił on na mnie duże wrażenie.

Woodbury bez Gubernatora. Do miasteczka przybywa pewna bardzo religijna rodzina. W tym samym czasie jeden z mieszkańców odkrywa pewne stare podziemne tunele, które można wykorzystać do omijania żywych trupów w czasie wypraw.

W tym tomie dosyć dużą rolę odgrywa religia. Pokazana jest ona na przykładzie nowej rodziny, a także później pojawia się pewna grupka wiernych....