Trafiłam na tę powieść przypadkowo i nie spodziewałam się, że zrobi na mnie aż tak duże wrażenie.

Autorka wspaniale łączy prostotę z pięknem i wzniosłością. Potrafi o zwykłych sprawach opowiadać w zajmujący sposób, sprawiając, że trudno oderwać się od lektury.

Bohaterowie to ludzie, jakich wielu, jednak z ich losów pisarka utkała fascynującą opowieść o miłości, przyjaźni, wolności i odpowiedzialności. A także o echach kolonializmu oraz zderzeniu dwóch odmiennych światów - Wschodu i Zachodu.

Burzliwe perypetie bardzo zżytych ze sobą braci oraz ich bliskich śledzimy przez kilkadziesiąt lat, od czasów indyjskiej rewolucji po współczesność.
Przełomowym momentem okazuje się rodzinna tragedia, która na zawsze zmienia życie bohaterów. Intryguje również czytelnika, tym bardziej, że wiążą się z nią pewne niedopowiedzenia. Na ostateczne odpowiedzi trzeba poczekać, ale warto uzbroić się w cierpliwość, bo fabularna niespodzianka, jaką przygotowała autorka, każe w pewnym momencie spojrzeć na przeszłość z innej perspektywy.

Nie ma w tej powieści tanich chwytów, banałów, tandetnego grania na emocjach czytelnika.
Jhumpa Lahiri z wielkim znawstwem ludzkiej duszy opisuje przeżycia bohaterów oraz ich codzienność, udowadniając, że każda historia może być ciekawa, trzeba tylko umieć ją opowiedzieć (dotyczy to zwłaszcza drugiej części akcji).

Polecam wszystkim, którzy cenią niebanalne historie, w dodatku napisane w sposób prosty, ale dopracowany i ujmujący.

Trafiłam na tę powieść przypadkowo i nie spodziewałam się, że zrobi na mnie aż tak duże wrażenie.

Autorka wspaniale łączy prostotę z pięknem i wzniosłością. Potrafi o zwykłych sprawach opowiadać w zajmujący sposób, sprawiając, że trudno oderwać się od lektury.

Bohaterowie to ludzie, jakich wielu, jednak z ich losów pisarka utkała fascynującą opowieść o miłości,...