Bardzo ciekawe podejście do przedstawienia oblicza Ameryki, jako raju na ziemi którym owa Ameryka nie jest. Sposób narracji i trochę megalomańskie podejście może się nie podobać, mnie jednak książka urzekła.
Kolonko,jako jeden z niewielu reporterów na świecie a na pewno z Polski miał okazję zajrzenia w niedostępne dla zwykłych śmiertelników miejsca np. do NORAD, centrum NASA i kilku innych.
Przygląda się Polakom którzy są jedną z niewielu prawdopodobnie nacji, które po dotarciu do Stanów mają kompleksy i bardzo ciężko przystosowują się do życia w amerykańskich warunkach. O ile mi wiadomo, jeśli sytuacja nie uległa zmianie w ostatnich latach, jesteśmy też nacją która nie wspiera się na wzajem na obcej ziemi,a liczy na potknięcie swoich pobratymców, ich porażkę i ewentualną deportację. Inne narodowości pomagają sobie wzajemnie, wspierają się na wszelkie możliwe sposoby.
Kolonko nie wstydzi się mówić o Polakach z tej właśnie perspektywy.
Zauważa również to że Ameryka jako kraj, zatraca swoje korzenie tj. dziedzictwo historyczne kilkuset lat istnienia pozwalając by coraz szersze rzesze imigrantów, odcinały się od tego z czego USA zawsze były dumne, wspólnej historii, walki o wolność, która przed wiekami połączyła pod wspólnym sztandarem, kilkadziesiąt różnych narodów.
Są również luźniejsze fragmenty a całą książkę czyta się dość przyjemnie.
Warto sięgnąć również dla porównania, po inne pozycje książkowe, napisane przez polskich autorów jak Wałkuskiego (Wałkowanie Ameryki) czy Zakrzewskiego (Ameryka z pasją) i sprawdzić jak wygląda ta ziemia obiecana, w całej okazałości, ze swoimi wadami i zaletami, oczyma innych Polaków.

Bardzo ciekawe podejście do przedstawienia oblicza Ameryki, jako raju na ziemi którym owa Ameryka nie jest. Sposób narracji i trochę megalomańskie podejście może się nie podobać, mnie jednak książka urzekła.
Kolonko,jako jeden z niewielu reporterów na świecie a na pewno z Polski miał okazję zajrzenia w niedostępne dla zwykłych śmiertelników miejsca np. do NORAD, centrum...