„Miasto Kłamstw”, a więc druga odsłona wspaniałej trylogii przenosi nas z Klejnotu do Spoku - miasta położonego niedaleko od muzeum. Przeznaczeniem Złotki jest zostać piątym strażnikiem. Ale ta decyzja musi poczekać, gdyż ktoś porywa Żabismarka i jego siostrę Krasę. Trop prowadzi do Spoku właśnie. Okazuje się, że za porwanie odpowiedzialny jest niejaki gangster Brona i jego „prawa ręka” pomocnica Brzytwa. Zadanie odbicia przyjaciół nie będzie łatwe. Dodatkowym utrudnieniem staje się fakt, że właśnie rozpoczyna się trzydniowe Święto Kłamstw, podczas którego nic i nikt nie jest tym czym się wydaje, słowo „tak” oznacza „nie” (i odwrotnie), a napotkani sojusznicy nie do końca budzą zaufanie. W dodatku po tej przygodzie Złotka nie będzie już do końca sobą. W samym Klejnocie zaś dokonuje się mnóstwo niekorzystnych zmian, które powodują, że opiekunowie muzeum mają pełne ręce roboty. Oby tylko Brudna Brama wytrzymała...

W moim odczuciu jest to najbardziej „kolorowa” część cyklu. Autorka wprowadza kilka barwnych postaci o silnie zarysowanych cechach, które wspaniale wtapiają się w tło historii. Strzałem w dziesiątkę jest natomiast wspomniane święto. Czytając dialogi między bohaterami, którzy muszą rozmawiać ze sobą jedynie przy pomocy kłamstw, uśmiałem się co nie miara. Czasem można się wręcz pogubić chcąc rozgryźć sens danej konwersacji. Bomba!
http://www.zwyklamatka.pl/2016/09/o-klejnocie-ktory-nie-byszczy.html

„Miasto Kłamstw”, a więc druga odsłona wspaniałej trylogii przenosi nas z Klejnotu do Spoku - miasta położonego niedaleko od muzeum. Przeznaczeniem Złotki jest zostać piątym strażnikiem. Ale ta decyzja musi poczekać, gdyż ktoś porywa Żabismarka i jego siostrę Krasę. Trop prowadzi do Spoku właśnie. Okazuje się, że za porwanie odpowiedzialny jest niejaki gangster Brona i jego...