Znany językoznawca napisał książkę zawierającą omówienia sławnych polskich zdań, które weszły do świadomości powszechnej: przysłów, powiedzeń, cytatów z dzieł literackich itp. Dosyć to ciekawa lektura, ale czasami omówienia nużą, przypominają przelewanie z pustego w próżne. Brakuje też mi wielu znanych zdań, ale to oczywiście sprawa subiektywna.

Ciekawa to dosyć koncepcja, wziąć na warsztat 500 sławnych polskich zdań i przeanalizować je językowo i językoznawczo. Sam dobór jest dosyć ciekawy: dowiedziałem się też czegoś nowego o źródłach pewnych zdań. I tak obrzydliwe hasło komunistów 'AK – zapluty karzeł reakcji' zostało zainspirowane Piłsudskim, który mianem zaplutego karła określił jakiegoś polityka (jakiego – autor nie mówi). Albo dowiadujemy się kto jest autorem powiedzenia: 'Rząd rżnie głupa'.

W wielu przypadkach analiza zdania czy powiedzenia jest jednak naciągana, mało ciekawa, przypomina przelewanie z pustego w próżne; na przykład gdy autor mówi o powiedzeniu 'Czy te oczy mogą kłamać' pisze: „Prawda, że jak nie wiemy, że kłamiemy, to nie kłamiemy, ale zazwyczaj wiemy, że kłamiemy. Tylko wtedy kłamiemy, gdy o tym wiemy. A jak wiemy, nie mówimy, że kłamiemy, bo gdybyśmy powiedzieli, że kłamiemy, to byśmy powiedzieli prawdę. Choć, oczywiście, dalej byśmy kłamali” i tak dalej, i tym podobne... Wymóg zapełnienia całej strony dyskusją o każdym zdaniu prowadzi niestety do takich rezultatów

Znajdujemy też zdania dziwne, takie o których nigdy nie słyszałem, na przykład 'Oferta ZREMB-u zawsze na czasie' lub 'Z impetem w głąb'. Z drugiej strony brakuje mi wielu zdań, które weszły do świadomości powszechnej: i tak mamy 'kobieta mnie bije' a nie ma 'Niemcy mnie biją!', mamy 'Zawsze czysto, zawsze sucho, zawsze pewnie' a nie znajdujemy 'Z pewną taką nieśmiałością...' Nie ma też 'w mordę jeża', pięknego przekleństwa, które przekleństwem nie jest... Oczywiście trochę się czepiam, bo każdy taki wybór jest z natury rzeczy subiektywny: nie można zaspokoić wszystkich gustów.

To dosyć ciekawa lektura, ale czytana w ciągu nuży, trzeba sobie te zdanka dawkować, ot przeczytać kilka na dzień...

Znany językoznawca napisał książkę zawierającą omówienia sławnych polskich zdań, które weszły do świadomości powszechnej: przysłów, powiedzeń, cytatów z dzieł literackich itp. Dosyć to ciekawa lektura, ale czasami omówienia nużą, przypominają przelewanie z pustego w próżne. Brakuje też mi wielu znanych zdań, ale to oczywiście sprawa subiektywna.

Ciekawa to dosyć...