Dalszy ciąg „Omena” w wersji bez elementów fantastycznych. Bezpośrednie starcie doktora Tenmy i jego przeciwnika wydaje się coraz bliższe. Jednakże obu bohaterom depczą po piętach inne osoby… Po raz pierwszy w serii główny antagonista pojawia się na dłużej – na pozór wydaje on się wzorem wszelkich cnót i bezpośrednio nie widzimy żadnych jego czynów – za to skutki jego działań są naprawdę przerażające. Wydaje się on jakby nieludzką siłą zła, która samym swoim istnieniem infekuje innych. Warto wspomnieć, że zostaje tutaj też przedstawiony słaby punkt tego złoczyńcy – jestem ciekawy jak zostanie on wyjaśniony i wykorzystany w kolejnym tomie. Trochę za to rozczarował mnie wątek Tenmy – owszem, bardzo wzruszające było spotkanie z pewną lekarką, ale denerwowało mnie przeciąganie podjęcia ostatecznej decyzji przez tego bohatera. Uważam też za niepotrzebny rozdział o problemach sercowych koleżanki jednej z postaci z poprzedniego tomu – czułem się jakbym czytał jakąś romantyczną mangę o licealistach. Mimo to jest to w dalszym ciągu bardzo dobra pozycja.

Dalszy ciąg „Omena” w wersji bez elementów fantastycznych. Bezpośrednie starcie doktora Tenmy i jego przeciwnika wydaje się coraz bliższe. Jednakże obu bohaterom depczą po piętach inne osoby… Po raz pierwszy w serii główny antagonista pojawia się na dłużej – na pozór wydaje on się wzorem wszelkich cnót i bezpośrednio nie widzimy żadnych jego czynów – za to skutki jego...