W jakim stopniu opinie innych kształtują nasze wyobrażenie o nas samych? Na to i inne tożsamościowe pytania stara się odpowiedzieć norweski pisarz w swojej debiutanckiej i najsłynniejszej powieści.

Książka składa się z trzech części. Pierwsza, „Proces”, to naprawdę niezły dramat sądowy. Czyta się ciekawie, bo wspomnienia głównego bohatera przeplatają się m.in. z zeznaniami świadków i relacjami prasowymi. Co więcej, oskarżony Brage Bragesson w toku postępowania zachowuje się dziwnie i wręcz ułatwia pracę prokuratorowi, podczas gdy czytelnik zachodzi w głowę, dlaczego…

Druga część, „Wolność”, to trudny powrót bohatera do rzeczywistości po okresie spędzonym w więzieniu, czyli głównie czas retrospekcji i analizy. W przemyśleniach narratora powraca motyw wydanej w toku procesu opinii biegłego i łatka brutalnego psychopaty, którą przypięły Bragemu media. Jednocześnie poznajemy coraz więcej szczegółów z jego wcześniejszego życia.

Ostatnia część książki, „Burza śnieżna”, to nie tylko bardzo wiarygodny i szczegółowy opis zmagań człowieka z żywiołem (to naprawdę jedna z najlepszych tego typu relacji, jaką czytałam), ale przede wszystkim świetne studium walki człowieka z samym sobą. Brage Bragesson jest postacią niejednoznaczną, czasem irytującą, ale na pewno świetnie przez autora poprowadzoną. Dla mnie jest wiarygodny od początku do końca (to dość istotne, bo na tych pięciuset stronach czeka naszego bohatera naprawdę poważna ewolucja).

O czym jest „Kolos”? Na pewno jest to opowieść o miłości – pierwszej, prawdziwej, banalnej. Z pewnością bardzo silnej. Takiej, która potrafi wywyższyć i ulepszyć, ale też doprowadzić do zguby. To również książka o odpowiedzialności - nie tylko za własne czyny, ale też za bierność wobec otaczającej nas niesprawiedliwości. Autor sporo miejsca poświęcił zresztą na filozoficzne rozważania o istocie zła, winie i odkupieniu. Niekiedy niestety rozważania trochę nużące i manieryczne – to jest chyba jedyny minus tej książki. Warto jednak przebrnąć, żeby doczekać finału.

Świetna lektura na upalne dni, bo norweska zima naprawdę porządnie mrozi…

W jakim stopniu opinie innych kształtują nasze wyobrażenie o nas samych? Na to i inne tożsamościowe pytania stara się odpowiedzieć norweski pisarz w swojej debiutanckiej i najsłynniejszej powieści.

Książka składa się z trzech części. Pierwsza, „Proces”, to naprawdę niezły dramat sądowy. Czyta się ciekawie, bo wspomnienia głównego bohatera przeplatają się m.in. z...