Pierwsza księga to nuda i powtarzanie tego co ciągnęło się przez ostatnie kilka ksiąg. Drugiej natomiast trzeba oddać, że krótsza, więc bardziej zwięzła, ale to co tu opisane kojarzy mi się z grą w black & white gdzie jest się bogiem i próbuje zdobywać wiernych (czasami za wszelką cenę). Tutaj sprowadza się już trochę do żałosnych zachowań w stylu "źle czyniliście, ale dobra nie chcecie przestać to możemy potargować.. odpuszczę wam jeśli chociaż przestaniecie mówić przeciwko mnie... nie? to może chociaż przynieście całą dziesięcinę do spichlerza to wtedy wam odpuszczę.. plz..". Od pewnego momentu księgi lecą mocno w dół i nie niosą ze sobą nic specjalnego i odkrywczego.

Podsumowując cały ST. Poza początkowymi księgami, które może nie niosą jakichś ultra odkrywczych treści to przynajmniej są w miarę ciekawe. Natomiast mam wrażenie, że Bóg opowiadany przez KK to jest ich własny wymysł, a nie coś co można wynieść z Biblii, a na pewno nie ze starego testamentu bo ten tutaj przypomina raczej mieszankę bogów gracki (kapryśny, czasami infantylny, ale też obrażalski, brutalny, a miłosierny to kiedy mu się podoba - w sumie zależy od dnia. No i na pewno lubi błyskotki i przepych). No i to całe przymuszanie do wielbienia go pod groźbą kary. Jeśli ktoś by mi przedstawił tą książkę jako Czarną Biblię to w sumie bym uwierzył bo bóg tu opisany nie brzmi jak ktoś z kim chciałbym spędzić wieczność.

Mam wrażenie, że pierwsza lepsza osoba była by w stanie zawrzeć lepsze moralnie przekazy nawet biorąc pod uwagę to, że to były ludy "pierwotne" co uważam za bez sensu argument bo jakoś jeszcze bez boga ludzie już tworzyli całkiem rozwinięte cywilizacje jak to opisane zostało w samej biblii. Po tym co przeczytałem do tej pory bardziej wygląda, że to człowiek stworzył boga na swoje podobieństwo, a nie bóg człowieka na swoje.

Rzadko chodziłem do kościoła i zawsze mnie dziwiło, że trafiałem na te same wersy i teraz już wiem czemu. Po prostu większość ST to bełkot, powtarzanie się, nic nie wnoszące rozdział lub wręcz brutalne treści.

W dwóch słowach: Not Impressed.

Pierwsza księga to nuda i powtarzanie tego co ciągnęło się przez ostatnie kilka ksiąg. Drugiej natomiast trzeba oddać, że krótsza, więc bardziej zwięzła, ale to co tu opisane kojarzy mi się z grą w black & white gdzie jest się bogiem i próbuje zdobywać wiernych (czasami za wszelką cenę). Tutaj sprowadza się już trochę do żałosnych zachowań w stylu "źle czyniliście, ale...