"Literatura europejska i łacińskie średniowiecze" z całą pewnością może być uznana za opus magnum (ba: maximum!) Ernsta Roberta Curtiusa. Książka ta jest panoramą historii literatury średniowiecza w jej jakże różnorodnych przejawach. Nie jest to przy tym bynajmniej ujęcie podręcznikowe. "Literatura europejska..." to właściwie zbiór autonomicznych tekstów, które spięte są wyraźnie zarysowaną ideą, ideą trwania i ewolucji tradycji antycznej.

W tym niezwykle obszernym dziele znajdzie czytelnik mnóstwo informacji nie tylko o literaturze, ale całej kulturze średniowiecznej. Wymienię tylko kilka zarysowanych przez Curtiusa wątków: rola szkoły w średniowieczu, wielkie znaczenie retoryki, wykorzystanie metafor. Autor nieustannie odwołuje się do motywów antycznych, wskazuje jak rozumiane były w wiekach średnich różne starożytne koncepty i nade wszystko, w jak ogromnym stopniu literatura tej doby zależna była od grecko-rzymskiego patrimonium.

Książka ta nie jest łatwa w odbiorze i z pewnością wymaga od czytelnika ogromnej erudycji tak w dziedzinie nauk o starożytności, jak i szeroko pojmowanej mediewistyki. Mi samemu lektura dzieła Curtiusa wykazała ogromne braki w znajomości literatury łacińskiego średniowiecza, będę musiał się trochę w tej dziedzinie poprawić. Nie tylko zresztą z tego powodu uważam książkę tę za niezwykle inspirującą i ważną dla poznania europejskiej kultury.

Tomasz Babnis

"Literatura europejska i łacińskie średniowiecze" z całą pewnością może być uznana za opus magnum (ba: maximum!) Ernsta Roberta Curtiusa. Książka ta jest panoramą historii literatury średniowiecza w jej jakże różnorodnych przejawach. Nie jest to przy tym bynajmniej ujęcie podręcznikowe. "Literatura europejska..." to właściwie zbiór autonomicznych tekstów, które spięte są...