Poruszająca, polecam

Poruszająca, polecam

Wyzwanie LC na marzec (wg tagow)

Wyzwanie LC na marzec (wg tagow)

,,Łzy Pustyni'' to przerażająca historia kobiety, która przeżyła prawdziwe piekło w Sudanie- kraju, który był całym jej życiem. Halima zaczyna swą opowieść opisując radosne dzieciństwo,często wspominała o babci Sumie, która w trudnych chwilach była jej autorytetem. Możemy się dowiedzieć o wielu zwyczajach plemienia Zagawa. Dzięki wsparciu rodziny Halima ukończyła wymarzone studia medyczne i została pierwszą lekarką w swojej wiosce, jednak jej radość brutalnie przerwała agresja dzandżawidów. Doświadczyła wielu okrucieństw, zajmowała się ofiarami krwawego konfliktu, była prześladowana i torturowana. Halima była świadkiem ludobójstwa, jakie miało miejsce w jej ukochanej wiosce. Czytając jej historię byłam przepełniona smutkiem i goryczą. Podziwiam determinację i odwagę Autorki. Mimo tak wielkiego bólu, strachu i grozy jakiej doświadczyła, ułożyła sobie życie i znalazła siłę, by przerwać milczenie i walczyć o pomoc dla swojego kraju. Świat jest okrutny i niesprawiedliwi. Prości, niewinni ludzie nie mają na nic najmniejszego wpływu. Ludzie tacy jak Halima Bashir są światu bardzo potrzebni.

,,Łzy Pustyni'' to przerażająca historia kobiety, która przeżyła prawdziwe piekło w Sudanie- kraju, który był całym jej życiem. Halima zaczyna swą opowieść opisując radosne dzieciństwo,często wspominała o babci Sumie, która w trudnych chwilach była jej autorytetem. Możemy się dowiedzieć o wielu zwyczajach plemienia Zagawa. Dzięki wsparciu rodziny Halima ukończyła wymarzone...

Przez cale czytanie wszystko mnie w tej ksiazce denerwowalo. WSZYSTKO. Poczawszy od religii (islam)i powierzanie wszystkiego Bogu (ktory nie zbyt sie staral wysluchiwac prosb, a jakze by inaczej;)) poprzez wszystkie ich idiotyczne wierzenia i tradycje ( w tym obrzezanie dziewczat),zacofanie ekonomiczne i mentalne, 'zabawy' dzieciece, babcia chyba mnie najbardziej denerwowala. Tak czy inaczej lubie poszerzac horyzonty wiec przeczytalam ,czyta sie dobrze, opowiesc oczywiscie denerwujaca ,ale ciekawa, bo prawdziwa. Byc czarna kobieta w Afryce dodatkowo w kraju muzulmanskim i ogarnietym wojna, nie wiem co moze jeszcze byc gorszego...

Przez cale czytanie wszystko mnie w tej ksiazce denerwowalo. WSZYSTKO. Poczawszy od religii (islam)i powierzanie wszystkiego Bogu (ktory nie zbyt sie staral wysluchiwac prosb, a jakze by inaczej;)) poprzez wszystkie ich idiotyczne wierzenia i tradycje ( w tym obrzezanie dziewczat),zacofanie ekonomiczne i mentalne, 'zabawy' dzieciece, babcia chyba mnie najbardziej...

Świetnie napisana książka o prawdziwym życiu. Był momenty że płakałam... A czytałam już wiele tego typu książek. Przeczytajcie polecam. Skąd bierze się tyle okrucieństwa w ludziach???

Świetnie napisana książka o prawdziwym życiu. Był momenty że płakałam... A czytałam już wiele tego typu książek. Przeczytajcie polecam. Skąd bierze się tyle okrucieństwa w ludziach???

Otwiera oczy na mało znane sprawy w sercu Afryki. Obrzezanie dziewczynek. Dorastanie w Sudańskiej wiosce (całkiem podobne jak niegdyś w polskiej wiosce). Czym jest rodzina i plemię dla mieszkańca Afryki. Jak zdobywa się wykształcenie w sercu Czarnego Lądu. Jak kolonializm wpłynął na mieszkańców Sudanu: konflikt rdzennych czarnych mieszkańców z koczowniczymi niegdyś Arabami. Jak wielka polityka i wojna dociera do wioski i ściera wioskę z powierzchni ziemi, rozbija rodzinę.. Okrucieństwo wojny także wobec dzieci. Czy można żyć spokojnie w wiosce i nie interesować się polityką? Chyba nawet w Afryce się nie da..

Otwiera oczy na mało znane sprawy w sercu Afryki. Obrzezanie dziewczynek. Dorastanie w Sudańskiej wiosce (całkiem podobne jak niegdyś w polskiej wiosce). Czym jest rodzina i plemię dla mieszkańca Afryki. Jak zdobywa się wykształcenie w sercu Czarnego Lądu. Jak kolonializm wpłynął na mieszkańców Sudanu: konflikt rdzennych czarnych mieszkańców z koczowniczymi niegdyś Arabami....

Bardzo poruszająca, bardzo prawdziwa .

Bardzo poruszająca, bardzo prawdziwa .

Książka na czasie jeśli chodzi o azylantów, temat wciąż aktualny chociaż minęło już trochę lat od okropności jakie doznała bohaterka. Szybko się czyta, chce się nastepnego rozdziału, chociaż tematyka trudna, doświadczenia nie pojęte chyba dla większości ludzkości. Atak na szkołę i terror na bohaterce dla mnie jako europejce -- barbarzyński, ohydny, nie do zapomnienia pomimo tylko doświadczenia książkowego.

Książka na czasie jeśli chodzi o azylantów, temat wciąż aktualny chociaż minęło już trochę lat od okropności jakie doznała bohaterka. Szybko się czyta, chce się nastepnego rozdziału, chociaż tematyka trudna, doświadczenia nie pojęte chyba dla większości ludzkości. Atak na szkołę i terror na bohaterce dla mnie jako europejce -- barbarzyński, ohydny, nie do zapomnienia...

Każdy chociaż raz w życiu powinien przeczytać książkę o takiej tematyce. Historia smutna, momentami wstrząsająca i na pewno daje do myślenia. Polecam.

Każdy chociaż raz w życiu powinien przeczytać książkę o takiej tematyce. Historia smutna, momentami wstrząsająca i na pewno daje do myślenia. Polecam.

Książka mnie porwała, wciągnęła i zasmuciła. To nie jest historia łatwa - ot do poczytania. Autorka opisuje swoje życie od urodzin do narodzin swojego dziecka. Czytając wiele książek traktujących o życiu w Afryce przygotowana byłam na trudne rzeczy, ale momentami były one bardzo trudne. Historie Bashir wyciskały łzy: złości, niemocy, rozpaczy, bólu...
Autorka była świadkiem strasznych wydarzeń, czasami trudno mi było uwierzyć, że po tym co przeszła i widziała starała się funkcjonować, zbierać siły aby jeszcze pomagać innym!!
Oczywiście w Sudanie dziewczynki są poddawane obrzezaniu, więc i ten opis znalazł się w książce.

Bardzo współczuję, bo nie rozumiem dlaczego takie praktyki się odbywają w niektórych częściach świata. Jeszcze bardziej smuci i zadziwia mnie to, że to kobiety kobietom robią taki ból, choć same przeszły ten horror. To babki i matki, czyli najbliższe opiekunki, są źródłem tego cierpienia. Zawsze kiedy o tym słyszę i czytam nie mam na to zgody, dlaczego kobiety nie mają zgody w sobie na to co dała im natura, dlaczego zadają sobie ból na długie lata??!!

Może trochę odbiegłam od tematu?...

Książka jest godna uwagi, bo pokazuje że i w wiosce Afrykańskiej mieszkają mądrzy, światowi albo ciekawi świata ludzie, np. ojciec autorki. Wierzył w córkę, widział jej możliwości i miał pieniądze aby rozwinąć to co w niej drzemie. Stała się kobietą wykształconą i niezależną, co jest rzadkie w tamtych rejonach.

Mogłabym tak pisać i wszystko opowiedzieć, a chcę zachęcać do wzięcia jej do ręki i zapoznania się z przeżyciami autorki.

Książka mnie porwała, wciągnęła i zasmuciła. To nie jest historia łatwa - ot do poczytania. Autorka opisuje swoje życie od urodzin do narodzin swojego dziecka. Czytając wiele książek traktujących o życiu w Afryce przygotowana byłam na trudne rzeczy, ale momentami były one bardzo trudne. Historie Bashir wyciskały łzy: złości, niemocy, rozpaczy, bólu...
Autorka była świadkiem...