Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak napisali przedmówcy, książka nie grzeszy nadmiarem filozofii czy rozmyślań o etyce lub polityce. Ale przecież pisana jest z pozycji młodego żołnierza. On ma regulaminy, w tym zakaz strzelania do nieuzbrojonych cywili, co w Afganistanie jest dość szczególną sprawą. Nie jest jego rzeczą snucie rozważań, trudno się spodziewać takich rzeczy. Książka (dla mnie) bardzo ciekawa, bo pokazująca (owszem, częściowe) oblicze współczesnej wojny. Niskiego szczebla wojskowy (za to doskonale wyszkolony) z niewielkim plecakiem (stacja łączności satelitarnej) kieruje działaniami helikopterów, niewidocznych dla przeciwnika samolotów na wysokości kilkunastu kilometrów oraz dronów, kierując uderzenia rozmaitych rakiet i działek z dokładnością do metrów. Mocno to kontrastuje z powszechnym obrazem wojny, tyralierami, hurra, okopami (no, druga strona działa inaczej, właśnie w schronach kryjąc się lub uderzając gromadnie. Skutkiem jest "zaliczenie" autorowi 200 zabitych Talibów, podczas gdy on kilka razy był niecelnie ostrzeliwany i obrzucony piaskiem z wybuchów).