Kiersten z pozoru niczym się nie wyróżnia. Jest dziewczyną z małego miasteczka, z jednym sklepikiem na rogu, z marnym dostępem do telewizji i niczym nie wyróżniającym się wyglądem. Jej znakiem rozpoznawczym są gęste, rude włosy. Jednak to tylko pozory. Prawie każdej nocy budzą ją koszmary, w dodatku bierze psychotropy. To wcale nie pomaga jej stawiać pierwszych kroków na studiach, szczególnie że towarzyszy jej smutek.
To wszystko zmienia się, gdy poznaje Westona, swojego opiekuna roku. Ten z pozoru mięśniak, okazuje się wspaniałym przyjacielem z niezwykłą wolą życia, mądrościami na każdy temat i ogromną tajemnicą.
A czas nieubłaganie gna i nigdy nie mamy go wystarczająco...
Czy Weston zdąży wyjawić Kiersten swoją tajemnicę?
Czy ona odnajdzie się w nowym środowisku?
Czy wyzbędzie się koszmarów i smutku?
Czy prawdziwa miłość przetrwa wszystko?

Historia. Autorka sięgnęła po trudny temat. Nie dlatego, że jest niezwykły, niecodzienny, ale dlatego, że o tym się nie mówi. Nikt nie chce rozmawiać o śmierci, o chorobach, bo one są realne, cały czas są wokół nas. Fabuła powieści cały czas kręci się wokół choroby i śmierci, śmierci i choroby, smutku i rozpaczy, miłości i szczęścia, odwagi i przyjaźni. To wszystko czyni ją wyjątkową.

Główni bohaterowie. Kreacje bohaterów, w mojej ocenie, są bardzo udane. Nie wydają się naciągane, a nawet jeśli to możemy na to przymknąć oko. Po prostu każdego z nich da się lubić, a nawet pokochać!
Kiersten - to dziewczyna, która codziennie walczy z tragedią, która zawładnęła jej życiem. Zawsze żałujemy słów wypowiedzianych w gniewie, ale jeśli nie możemy już ich cofnąć to zżera nas od środka. To postać, która zatraciła gdzieś swój charakter, zapomniała o zabawie i pogrążyła się w żalu. Autorka pokazuje nam jej podróż do normalności, do wyjścia ze skorupy, a to wszystko za sprawą chłopaka....
Wes - chłopak, skrywający tak wiele tajemnic, że na ich odkrycie nie mamy aż tyle czasu. Żyje według starej paremii rzymskiej "carpe diem" - chwytaj dzień. Czas jest czymś czego nie nienawidzi, dlatego że ma go niewiele, ale zamierza go dobrze wykorzystać. Jego też dręczą lęki z przeszłości, a ratunkiem ma być pomoc pewnej dziewczynie...
Bohater drugoplanowy. O takim tworze wspominam dosyć rzadko, ale tutaj nie jestem wstanie go pomiąć. Gabe, o którym będzie drugi tom (a przynajmniej tak wynika z opisu), jest po prostu fantastyczną postacią. Nazwałabym go nawet głównym bohaterem! Jego podejście do życia, powolna próba naprawienia błędów, opiekuńczość po prostu rozwalają.

Dialogi. To jeden z najmocniejszych atutów tej powieści. Autorka stworzyła postacie mądre, każdy jej bohater coś w życiu przeszedł i to po prostu się czuje. Są dialogi lekkie i przyjemne, zabawne, takie które skłaniają do przemyślenia swojego życia i te, które wyciskają najprawdziwsze łzy.

Podsumowanie. To książka bardzo emocjonalna, bardzo dojrzała i naprawdę dobra. Odjęłam kilka punktów za język i bardzo, ale to bardzo cukierkowate ...... (tajemnica :D). Mimo wszystko myślę, że warto ją przeczytać. Szczególnie polecam fanom new adult, tym którym podobało się "Gwiazd naszych wina" i "Hopeless".

Kiersten z pozoru niczym się nie wyróżnia. Jest dziewczyną z małego miasteczka, z jednym sklepikiem na rogu, z marnym dostępem do telewizji i niczym nie wyróżniającym się wyglądem. Jej znakiem rozpoznawczym są gęste, rude włosy. Jednak to tylko pozory. Prawie każdej nocy budzą ją koszmary, w dodatku bierze psychotropy. To wcale nie pomaga jej stawiać pierwszych kroków na...