Najnowsza książka Ośrodka KARTA i Domu Spotkań z Historią z serii „Świadectwa”

„Adam Uziembło był polskim socjalistą. Niepodległościowcem i państwowcem. Kimś, kto ustanawiał II Rzeczpospolitą, a kogo Polska powojenna nie uznała za swego. Jego aktywność to droga patrioty, który swój wyzwolony kraj chce postrzegać jako otwarty i przyjazny, nie zaś zamykający się przed obcymi. (…) Zapisana w 1932 roku wizja Polski federacyjnej jest kapitalnym dowodem nie tylko Jego przenikliwości w widzeniu naszej części Europy, ale też — społecznej mądrości.” – pisze we wstępie książki Zbigniew Gluza, Prezes Ośrodka KARTA.

Niepodległość socjalisty Adama Uziembły opowiada o barwnym życiu Autora od wczesnych lat dzieciństwa do II wojny światowej. „Ważne — jak zauważa Zbigniew Gluza – że Autor zdążył w większości opisać swoje wspomnienia właśnie przed II wojną, poza kontekstem późniejszych, często wypaczających dawną myśl, ideologii.”

Książka jest zasługą również córki Adama Uziembły, Anieli Uziembło, która dzieło ojca zebrała w przedstawianą teraz całość.

W tomie znajduje się ponad 40 unikatowych fotografii ze zbiorów rodzinnych, a także zdjęcia wydarzeń opisywanych przez Autora.

„Chadzałem tedy po naszym siole i jego niezabrukowanych ulicach poprzez nieprawdopodobne roztopy grząskiego błota, ustrojony w czarną pelerynę, kapelusz z szerokim rondem, spodnie nienagannie zaprasowane, a w dodatku w krawat mickiewiczowski, owijający całą szyję. Odcinało to mnie stanowczo od tłumu autochtonów, odzianych w kosowarotki (koszule zapinane z boku szyi i puszczane spod sznurkowego paska na spodnie),z furażkami na głowach i, oczywiście, w wysokich butach. Kto wie, czy fakt ten nie wpłynął na moją karierę na tym egzotycznym gruncie. Byłem bowiem z zewnętrznego wyglądu osobistością «wybitną».” – tak Adam Uziembło wspomina okres 1905 roku w Kimrach, małej mieścinie w Rosji, gdzie jako dziewiętnastoletni chłopak został przywódcą rewolucji. Był to jedynie jeden z wielu epizodów jego bogatej biografii. Miał w życiu wiele innych przygód…

Adam Uziembło (1885-1971)– działacz niepodległościowy, publicysta, krytyk literacki, wieloletni pracownik Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa i bliski współpracownik paryskiej „Kultury” i Jerzego Giedroycia.

W czasie zaborów członek m.in. podziemnej organizacji „Promieniści”, Polskiej Partii Socjalistycznej, Związku Walki Czynnej, „Strzelca”. W Polsce niepodległej został posłem na Sejm, działaczem społecznym, szefem Ligi Morskiej i Rzecznej.