Okropnie anachroniczna. Pierwszy porównany do Churchilla pojawia się w 6 wieku, potrzeba anglikanizmu wśród elity społeczeństwa mniej więcej w tym samym czasie a autor bez oporów przypisuje staroangielskim postaciom swoje wizje geostrategiczne, uwzględniające wydarzenia z następnych kilkuset lat.
Nie polecając z uwagi na powyższe, uprzedzam potencjalnego czytelnika, że książka zakłada pewną wiedzę historyczną i akurat tego nie uważam za wadę, ale lekturę warto poprzedzić jakąś tradycyjną historią Anglii. W innym przypadku odniesiemy wrażenie, że znikąd pojawiają się przypadkowe postaci, którym nie wiadomo dlaczego przypisuje się znaczenie.

To w sumie dziwne, że ten sam Paul Johnson napisał też "Narodziny nowoczesności", jedną z lepszych książek historycznych, które czytałem.

Okropnie anachroniczna. Pierwszy porównany do Churchilla pojawia się w 6 wieku, potrzeba anglikanizmu wśród elity społeczeństwa mniej więcej w tym samym czasie a autor bez oporów przypisuje staroangielskim postaciom swoje wizje geostrategiczne, uwzględniające wydarzenia z następnych kilkuset lat.
Nie polecając z uwagi na powyższe, uprzedzam potencjalnego czytelnika, że...

bardzo dobra książka. Cromwell jest w niej postacią centralną co nadaje jej ciekawszego kolorytu niż te royalsowe bukwy

bardzo dobra książka. Cromwell jest w niej postacią centralną co nadaje jej ciekawszego kolorytu niż te royalsowe bukwy

Czytanie "Historii Anglików" pióra Paul Johnson, to czysta przyjemność. Ta lekkość pióra, intelekt, precyzja w formułowaniu sądów oraz odwaga ich głoszenia. Pozostaje tylko uczyć się od mistrza.

Czytanie "Historii Anglików" pióra Paul Johnson, to czysta przyjemność. Ta lekkość pióra, intelekt, precyzja w formułowaniu sądów oraz odwaga ich głoszenia. Pozostaje tylko uczyć się od mistrza.

Wybiórcza historia Anglii od Pelagiusza do Pani Thatcher. Niebanalnie napiasane. Mógłbym to czytać bez przerwy.

Wybiórcza historia Anglii od Pelagiusza do Pani Thatcher. Niebanalnie napiasane. Mógłbym to czytać bez przerwy.