"Sekret Sonji" jest kontynuacją "Ostatniej woli Sonji", którą przeczytałam w lipcowej odsłonie okładek. Rebecka, Maggan i Susanne próbują odkryć sekret, jaki przez całe życie ukrywała ich przyjaciółka. To naprawdę zabawna historia, która czasem wzruszała do łez. Czytałam i nie chciałam, żeby się skończyła! Niby banalna historia, banalne bohaterki, ale nie do końca. Bo miłość jest możliwa w każdym wieku, a sekrety nie zawsze muszą być wstydliwe i straszne. Jeśli będziecie mieli okazję, sięgnijcie po "Sekret Sonji", niech i w Waszą lekturę wprowadzi pozytywne fluidy.

"Sekret Sonji" jest kontynuacją "Ostatniej woli Sonji", którą przeczytałam w lipcowej odsłonie okładek. Rebecka, Maggan i Susanne próbują odkryć sekret, jaki przez całe życie ukrywała ich przyjaciółka. To naprawdę zabawna historia, która czasem wzruszała do łez. Czytałam i nie chciałam, żeby się skończyła! Niby banalna historia, banalne bohaterki, ale nie do końca. Bo...

Historia opowiedziana dość powierzchownie, bez zgłębiania przyczyn i skutków. Ma to swoje dobre strony, bo czyta się ją szybko ale raczej nie zostanie na długo w pamięci.
Niemniej jednak warto spędzić wieczór z fajnymi bohaterkami, polecam :)

Historia opowiedziana dość powierzchownie, bez zgłębiania przyczyn i skutków. Ma to swoje dobre strony, bo czyta się ją szybko ale raczej nie zostanie na długo w pamięci.
Niemniej jednak warto spędzić wieczór z fajnymi bohaterkami, polecam :)

Cóż, "Sekret Sonji" jest fajną książką. Czyta się ją przyjemnie, wzbudza wiele emocji, ale... do pierwszej części jednak się nie umywa. Nie znaczy to, że jest zła. Jest świetna. Ale Åsa Hellberg samej sobie postawiła poprzeczkę bardzo wysoko i trudno jej było ją przeskoczyć. Gdyby nie to, że pierwsza część tak mnie zachwyciła, pewnie nie wkręciłabym się w kolejną. A wkręciłam się i chętnie przeczytałabym jeszcze jedną część, żeby wiedzieć co dalej.

Zdecydowanie polecam jako kontynuację - przeczytajcie "Ostatnią wolę Sonji" i jeśli wam się spodoba, śmiało bierzcie się za "Sekret...". W innym wypadku historia nie jest już tak ciekawa, potrzebne jest to zaplecze w postaci całej skrzętnej intrygi Sonji, opisanej w pierwszej części. Całość broni się świetnie.

-----
http://domizzz.blogspot.com

Cóż, "Sekret Sonji" jest fajną książką. Czyta się ją przyjemnie, wzbudza wiele emocji, ale... do pierwszej części jednak się nie umywa. Nie znaczy to, że jest zła. Jest świetna. Ale Åsa Hellberg samej sobie postawiła poprzeczkę bardzo wysoko i trudno jej było ją przeskoczyć. Gdyby nie to, że pierwsza część tak mnie zachwyciła, pewnie nie wkręciłabym się w kolejną. A...

Druga i ostatnia część bohaterek książki "Ostatnia wola Sonji". Liczyłam na to,że autorka jakoś mile mnie zaskoczy,a skończyło się jak to zwykle bywa w tego typu historiach. Każda z przyjaciółek przebyła długą drogę do tego,by być wreszcie szczęśliwą. Odnalazły swoje drugie połowy,które poznały przed wieloma laty, a los,a raczej nieżyjąca już Sonja sprawiły,że miłość ich połączyła. W drugiej części wyjaśniły się niejasności z historii rozpoczętej w pierwszym tomie. Książka o sile przyjaźni, wyrzeczeniach,które podejmuje się w życiu,by jak nam się wydaje być szczęśliwymi,choć wszystko to jest na pozór złudne. Dopiero życie klasyfikuje to co ważne i często szukamy czegoś,co jest blisko,co było,a przez głupi błąd odeszło. Historia banalna,ale jakże prawdziwa w swojej prostocie.

Druga i ostatnia część bohaterek książki "Ostatnia wola Sonji". Liczyłam na to,że autorka jakoś mile mnie zaskoczy,a skończyło się jak to zwykle bywa w tego typu historiach. Każda z przyjaciółek przebyła długą drogę do tego,by być wreszcie szczęśliwą. Odnalazły swoje drugie połowy,które poznały przed wieloma laty, a los,a raczej nieżyjąca już Sonja sprawiły,że miłość ich...

„Sekret Sonji” jest drugą odsłoną losów przyjaciółek, których historię Asa Hellberg zapoczątkowała w swoim debiucie literackim z roku 2014 noszącym tytuł „Ostatnia wola Sonji”.

Jak już wspomniałam w drugim tomie śledzimy dalsze perypetie Susanne, Rebecki i Maggan. Gdy ta ostatnia w hołdzie dla Sonji, od której przecież wszystko się zaczęło, postanawia spisać historię jej życia do powieści wkraczają nowe postacie. Są nimi dziennikarka Kicki i fotograf Fredrik, mają oni za zadanie uzupełnienie „białych plam” w życiorysie pani Gustavsson, a takich jest niestety dosyć sporo… Niestety całą sytuację komplikuje fakt, iż Kicki i Fredrik byli kiedyś parą – pomimo upływu czasu i różnych kolei losu tych dwoje nadal coś do siebie ciągnie lecz za nic w świecie nie chcą się do tego przyznać. Jednakże obowiązki zawodowe powodują, iż wspomniana dwójka wyrusza w fascynującą i pełną niespodzianek podróż po Europie, by dzięki temu książka o Sonji mogła się ukazać.

Tymczasem to nie jedyni nowi bohaterowie jakich poznajemy…. Autorka przedstawia nam także spontaniczną, energiczną, wesołą i bezkompromisową Julie, która właśnie zaczyna swoją przygodę z romantycznym Paryżem i jak się okazuje nie tylko… ale o tym dowiecie się więcej sięgając po książkę.

W „Sekrecie Sonji” jak wskazuje na to sam tytuł autorka nie szczędzi nam tajemnic i skomplikowanych losów bohaterów. Wykreowane przez nią postacie mają bardzo różnorodne charaktery, a w swoich życiorysach niemały bagaż doświadczeń.

Powieść ta napisana jest bardzo przystępnym, a jednocześnie barwnym językiem, co sprawia, że czyta się ja bardzo przyjemnie, płynnie i szybko.
Jest to opowieść o prawdziwej przyjaźni, różnych obliczach miłości, a także o bardzo zróżnicowanych zachowaniach człowieka w obliczu choroby.
Traktuje ona również o tym, że każdy z nas ma swoje, mniejsze lub większe, tajemnice, które jeśli w jakiś sposób wyjdą na jaw są sporym zaskoczeniem dla naszego otoczenia.

Jeśli macie więc ochotę dokładniej zapoznać się z losami bohaterów „Sekretu Sonji”, a także pozwiedzać wiele urokliwych zakątków Europy stopniowo rozwikłując po drodze zawarte w opowieści zagadki i niejasności to ta książka będzie dla Was doskonałą odskocznią od codziennych zajęć.

Za udostępnienie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2016/01/tajemnice-i-puapki-naszego-zycia-budza.html

„Sekret Sonji” jest drugą odsłoną losów przyjaciółek, których historię Asa Hellberg zapoczątkowała w swoim debiucie literackim z roku 2014 noszącym tytuł „Ostatnia wola Sonji”.

Jak już wspomniałam w drugim tomie śledzimy dalsze perypetie Susanne, Rebecki i Maggan. Gdy ta ostatnia w hołdzie dla Sonji, od której przecież wszystko się zaczęło, postanawia spisać historię jej...

"Sekret Sonji" jest kontynuacją "Ostatniej woli Sonji".

Sonja,była niezwykłą kobietą, brała z życia pełnymi garściami i rozkoszowała się chwilą.Umierając zostawiła testament,zawierający informację, jak odkryć zatajone przez nią sekrety. Maggan, jej przyjaciółka, próbuje się dowiedzieć, co takiego wydarzyło się w życiu Sonji,że nigdy nie chciała rozmawiać o wydarzeniach z lat siedemdziesiątych.W tym celu wynajmuje fotografa i dziennikarkę. Fredrik i Kicki,są zachwyceni pomysłem, ale nie samymi sobą.W młodości łączył ich płomienny romans,który nie zakończył się happy endem.
W międzyczasie wracamy do życia Suzanne, kolejnej z głównych bohaterek,znanej już z pierwszej części.Suzanne,odkrywa, że ma raka. Dziewczyny na czele z Rebecką,próbują ją wspierać w tych trudnych chwilach.
Kim zatem jest Julie? Młodą, utalentowaną kobietą, która wbrew woli matki wyjeżdża do Paryża,w celu znalezienia szczęśliwej miłości.I nie byłoby w tym nic dziwnego,gdyby losy wszystkich wymienionych pań nie były ze sobą splątane.

Książkę czyta się jednym tchem.Utrzymana w ciepłym klimacie,szybko wciąga. Mnie osobiście bardziej podobała się pierwsza część.Mam wrażenie,iż w drugiej trochę zabrakło autorce pomysłu.Całego sekretu Sonji domyśliłam się już w połowie książki.Mimo wszystko polecam!

"Sekret Sonji" jest kontynuacją "Ostatniej woli Sonji".

Sonja,była niezwykłą kobietą, brała z życia pełnymi garściami i rozkoszowała się chwilą.Umierając zostawiła testament,zawierający informację, jak odkryć zatajone przez nią sekrety. Maggan, jej przyjaciółka, próbuje się dowiedzieć, co takiego wydarzyło się w życiu Sonji,że nigdy nie chciała rozmawiać o wydarzeniach z...

Wzięłam do ręki skuszona opisem na okładce - była mowa o jakiejś intrydze :) No może sekret pochodzenia jednej z bohaterek można tak nazwać, choć w połowie książki już właściwie czytelnik domyśla się, o co chodzi. A w 3/4 zaczęła mnie śmieszyć główna bohaterka. Ok, nie czytuję zwykle romansów, więc może to zwyczajne, ta papierowatość postaci, ale litości, czy każdy czytelnik musi być uważany za - przepraszam - idiotę? Krążą tu przekazy na jakieś miliony funtów (50 milionów, żeby być precyzyjnym) od wykładowcy uniwersyteckiego do głównej bohaterki, a ta nic. Nie zada sobie pytania, skąd gość ma tyle pieniędzy, nie zastanowi się, czy dokonana przez nią aborcja była tyle warta, a przede wszystkim, nie zauważy nawet, że przy takim wzbogaceniu się tamtejsza skarbówka miałaby coś do powiedzenia :D A ponoć ma skończony college i jest z zawodu analitykiem! Drugi zgrzyt to wyjaśnienie rodzicielstwa tejże bohaterki - przez pół książki wmawia się nam, że jej tatuś jest człowiekiem cnotliwym, szczerze zakochanym w swojej żonie, nie robiącym skoków w bok ani przed ślubem ani po. Po czym się okazuje, że córeczka jest córką Sonji, którą tak szczerze podziwiał, ale ani słóweczka o tym, że się ze sobą przespali. Taki deus ex machina, bo autorka widać nie umiała rozwiązać intrygi inaczej, a żeby nie wdawać się w karkołomne wyjaśnienia, to po prostu wątku nie rozwijała :) Jedyną wiarygodną postacią jest "matka" głównej bohaterki, usiłująca (z dużym powodzeniem) sterować życiem trzydziestosiedmioletniej córeczki, bo przecież dziecko musi wyjść za mąż za kogoś, kogo ona wybierze etc. Wyreżyserowane ataki choroby, podporządkowanie sobie męża - takie typy ksantypowe są doskonale znane z realnego życia. Ta postać jest tak przekonująca, że chyba wzorowana na kimś, z kim autorka się zetknęła. Choć rzecz jasna kończąc powieść musiała już zostać wymowa złagodzona, bo przecież "mamusia" musi w końcu zaakceptować z entuzjazmem wybór córci. A że jest to kompletnie psychologicznie nieprawdopodobne to cóż, wszak to romans=bajka, a nie powieść z życia wzięta:)

Przyznaję, gdzieś do połowy czytałam nawet z zainteresowaniem, potem już zwiększyłam tempo, żeby skończyć. Ale więcej po dzieła tej autorki nie sięgnę :)

Wzięłam do ręki skuszona opisem na okładce - była mowa o jakiejś intrydze :) No może sekret pochodzenia jednej z bohaterek można tak nazwać, choć w połowie książki już właściwie czytelnik domyśla się, o co chodzi. A w 3/4 zaczęła mnie śmieszyć główna bohaterka. Ok, nie czytuję zwykle romansów, więc może to zwyczajne, ta papierowatość postaci, ale litości, czy każdy...

Oj, zmęczyłam się tą bardzo przewidywalną opowiastką. Nudne, banalne, płytkie. O ile pierwsza część powieści można potraktować jako bajkę, o tyle druga to zdecydowanie odgrzewane kluchy.

Oj, zmęczyłam się tą bardzo przewidywalną opowiastką. Nudne, banalne, płytkie. O ile pierwsza część powieści można potraktować jako bajkę, o tyle druga to zdecydowanie odgrzewane kluchy.

Nie powiem żeby ten sekret Sonji to była jakaś zakręcona i zapierająca dech w piersiach intryga, ale czytało się całkiem przyjemnie. Pomysł był dobry i fajnie został spisany.

Nie powiem żeby ten sekret Sonji to była jakaś zakręcona i zapierająca dech w piersiach intryga, ale czytało się całkiem przyjemnie. Pomysł był dobry i fajnie został spisany.

Sekret Sonji to zabawna i jednocześnie wzruszająca kontynuacja losów trzech przyjaciółek z Ostatniej woli Sonji. Autorka po raz kolejny udowadnia, że nigdy nie jest za późno na miłość i pokazuje, dokąd mogą prowadzić skrzętnie ukrywane tajemnice.Książkę bardzo dobrze się czyta lecz warto przeczytać pierwszą część gdyż od drugiej nie bardzo będziecie w temacie. Warto także zaznaczyć, że autorka nie zdradza wszystkiego na samym początku - sekret Sonji wyjawiony zostanie na końcowych kartach powieści.

Sekret Sonji to zabawna i jednocześnie wzruszająca kontynuacja losów trzech przyjaciółek z Ostatniej woli Sonji. Autorka po raz kolejny udowadnia, że nigdy nie jest za późno na miłość i pokazuje, dokąd mogą prowadzić skrzętnie ukrywane tajemnice.Książkę bardzo dobrze się czyta lecz warto przeczytać pierwszą część gdyż od drugiej nie bardzo będziecie w temacie. Warto także...