Jodi Picoult znów niezawodna. Po raz kolejny jej książka okazała się wciągająca, okazała się doskonałą weekendową rozrywką. Zadziwia mnie, że autorka, mimo że napisała już powieści całkiem sporo, nadal ma świeże i zaskakujące pomysły.

Dużym atutem książki są wyraziści bohaterowie. Mamy nad wiek rozwiniętą 13-latkę, którą wychowuje babcia, gdyż jej matka zniknęła, a ojciec tej samej nocy trafił na oddział psychiatryczny. Jenna jest wyjątkowa, nie sposób nie polubić jej od pierwszej chwili. Nie sposób jej nie kibicować. Dziewczynka bardzo pragnie odnaleźć swoją matkę i szukając sposobu na ustalenie miejsca jej pobytu, trafia do wróżki Serenity. To kolejna wyrazista i ciekawa postać - jasnowidzka, która była ulubienicą gwiazd, celebrytów i wysoko postawionych osobistości. Po latach powodzenia popełnia błąd za błędem i spada na samo dno, traci renomę i majątek, zaszywa się w małym mieście i zostaje miejscową wróżbitką. Czy straciła moc, którą posiadała, czy może od początku była oszustką i początkowe sukcesy były wyłącznie zbiegiem okoliczności? Na te pytania będziemy szukać odpowiedzi w trakcie lektury, choć sama Serenity uparcie twierdzić będzie, że miała moc, ale ją utraciła.
Przypadkiem lub dzięki mocy jasnowidzki Jenna odnajduje trop, ale potrzebuje pomocy. I tak pojawia się w książce trzeci wyrazisty bohater - były policjant, który przed laty prowadził śledztwo dotyczące zabójstwa w rezerwacie należącym do rodziców Jenny i obwinia się, że nie było ono prowadzone dobrze. To wspomnienie prześladuje go tak bardzo, że zaczyna pić coraz więcej, stacza się, aż w końcu odchodzi z policji, zmienia imię, by trudniej go było znaleźć, zaszywa się. Ale Jenna go odnajduje i włącza w swoje poszukiwania.

W ten sposób jako czytelnicy zostajemy wciągnięci w historię poszukiwań matki Jenny i obserwujemy świetną grę charakterów. Wspaniałe napięcie rodzi się w tym trio, ścierają się ze sobą twardy charakter detektywa, który wierzy tylko w to, co namacalne, wcale nie mniej mocny charakter jasnowidzki, która wierzy w świat nadprzyrodzony, a do tego stanowczy, ale budzący sympatię charakter Jenny. To już samo w sobie tworzyłoby świetną opowieść. Ale to nie wszystko.

Nie wszystko, bo akcja w książce toczy się w dwóch przestrzeniach czasowych. Jedną, nazwijmy ją teraźniejszością, stanowi opowieść o poszukiwaniach matki Jenny, to w niej porusza się wspomniana trójka bohaterów. Ale jest jeszcze druga płaszczyzna, którą nazwać możemy przeszłością. W tej płaszczyźnie poznajemy historię matki Jenny - Alice - i wydarzenia sprzed narodzin dziewczynki, z czasów jej dzieciństwa, aż do nocy tajemniczego zniknięcia matki. W tej płaszczyźnie dostajemy od autorki kolejną wyrazistą postać - Alice, wybitnego naukowca specjalizującego się w badaniu zachowań słoni.

Właśnie, nie zapominajmy o słoniach. To kolejni ważni bohaterowie książki. Bo historia Alice to też historia słoni. Tych afrykańskich, które Alice bada w ich naturalnym środowisku, oraz wyjątkowych, choć fizycznie i/lub psychicznie okaleczonych przez ludzi w zoo lub cyrkach, a żyjących w unikalnym rezerwacie w Tennessee prowadzonym prze... ojca Jenny. W tej płaszczyźnie powieści słonie są tak samo ważne jak ludzie, tę część czyta się jak wspaniałą powieść przyrodniczą, której autorka zadała sobie sporo trudu, żeby poznać i pokazać czytelnikowi w sposób wiarygodny świat słoni i je same, ich zachowania, instynkty, emocje. Musze powiedzieć, że poznawanie historii słoni to wielka przyjemność, mimo że jest ona dość smutna i przypomina nam, ludziom, jakim wielkim niebezpieczeństwem jesteśmy my dla tych majestatycznych stworzeń.

Picoult stworzyła wspaniały koktajl, wrzucając do jednego worka powieść historyczną, przyrodniczą i taką o zjawiskach paranormalnych. Każdy z tych składników został dopracowany, żadnego nie potraktowano "po macoszemu", a wszystkie razem świetnie współgrają. Całość trzyma w napięciu, są zaskakujące zwroty akcji i zakończenie, które zdecydowanie niełatwo było przewidzieć. Komuś się udało? Mnie nie. Zdecydowanie książka warta polecenia.

Jodi Picoult znów niezawodna. Po raz kolejny jej książka okazała się wciągająca, okazała się doskonałą weekendową rozrywką. Zadziwia mnie, że autorka, mimo że napisała już powieści całkiem sporo, nadal ma świeże i zaskakujące pomysły.

Dużym atutem książki są wyraziści bohaterowie. Mamy nad wiek rozwiniętą 13-latkę, którą wychowuje babcia, gdyż jej matka zniknęła, a ojciec...