Ostatnio modne są książki, które opisują współczesną służbę zdrowia z punktu widzenia lekarzy, czy pacjentów. Ja niestety rzadko, kiedy ulegam reklamom, więc z przekory sięgam po pozycje omawiające medycynę sprzed stuleci, a nawet tysiącleci. Pierwszą pozycją była książka Jurgena Thorwalda "Dawna medycyna. ...", w której autor udowadniał, że medycyna już w starożytności opierała się nie tylko na modłach, ale poparta była ziołami, minerałami i operacjami plastycznymi. Ta pozycja jest inna. Autor ukazuje właśnie tą drugą stronę medycyny: zabobon, przesądy i nielogiczne działania. Książka podzielona jest na rozdziały od starożytności po czasy współczesne. Publikacja jest trochę nierówna, w sumie tylko rozdział dotyczący czasów nowożytnych jest opracowany bardzo obszernie. Nie ukrywam, bardzo obszernie i dla ludzi o mocnych nerwach. Walka o zwłoki, teorie lekarzy: musi boleć, więc operacje bez znieczulenia, zakochanie to choroba, którą trzeba leczyć, aparat rentgenowski dla mierzenia butów, lewatywy każdego dnia czy upuszczanie krwi przy każdej chorobie to norma. Ówcześni lekarze byli traktowani jak święci, do dziś mają pomniki, chociaż ich metody nie tylko przerażają, zadajemy pytanie, czy ludzie przy zdrowych zmysłach mogli to wymyślić. I druga strona medalu: lekarze, którzy kazali myć ręce swoim kolegom, byli wyśmiewani i narażeni na ostracyzm. Innych metod, które zatrważają nie będę opisywać, ale radzę przygotować się na dość mocne sceny.
Po przeczytaniu cieszę się, że mimo wszystko jestem skazana na dzisiejszych lekarzy.

Ostatnio modne są książki, które opisują współczesną służbę zdrowia z punktu widzenia lekarzy, czy pacjentów. Ja niestety rzadko, kiedy ulegam reklamom, więc z przekory sięgam po pozycje omawiające medycynę sprzed stuleci, a nawet tysiącleci. Pierwszą pozycją była książka Jurgena Thorwalda "Dawna medycyna. ...", w której autor udowadniał, że medycyna już w starożytności...