Kłamstwo doskonałe
- Kategoria:
- literatura młodzieżowa
- Cykl:
- The Lying Game (tom 4)
- Tytuł oryginału:
- Hide and Seek
- Wydawnictwo:
- Otwarte
- Data wydania:
- 2014-09-10
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-09-10
- Data 1. wydania:
- 2011-10-01
- Liczba stron:
- 304
- Czas czytania
- 5 godz. 4 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375153101
- Tłumacz:
- Mariusz Gądek
Żyłam w przekonaniu, że moja rodzina jest bliska ideałowi, jednak okazało się, że jest zupełnie inaczej. Moi rodzice strzegą sekretu, który może mieć związek z moją śmiercią. Jak daleko się posuną, by prawda nie wyszła na jaw? Mnie już nikt nie skrzywdzi, ale jest przecież Emma… Jeśli nie będzie ostrożna, historia może się powtórzyć.
„The Lying Game” to nowa seria Sary Shepard, autorki bestsellerowych „Pretty Little Liars”. Ekscytujące powieści o intrygach, sekretach i kłamstwach zdobyły rzesze fanów na całym świecie, a na ich podstawie nakręcono popularne seriale telewizyjne.
W serii „The Lying Game” ukazały się także: „Gra w kłamstwa”, „Nigdy, przenigdy” i „Pozory mylą”.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Coraz bliżej celu
Zagadki kryminalnej ciąg dalszy. Począwszy od „Gry w kłamstwa” poprzez „Nigdy, przenigdy” i „Pozory mylą” śledzimy kroki Emmy, która ze wszystkich sił stara się znaleźć zabójcę swojej siostry. We wszystkich trzech tomach Sara Shepard stosuje podobne, dość ciekawe rozwiązania. Czy autorka bestsellerowych „Pretty Little Liars” w czwartym tomie zaskoczy czytelnika?
W kolejnym tomie serii „The Lying Game”, która zdobyła niemałą rzeszę fanów na całym świecie, a wraz z wydaniem pierwszego tomu cyklu i w Polsce, główną podejrzaną w sprawie śmierci Sutton jest jej siostra - Laurel. Emma, bliźniacza siostra Sutton czuje się niepewnie - nie wie komu może zaufać, nie potrafi określić kto jest jej przyjacielem, a kogo powinna uważać za wroga. Na światło dzienne wychodzą kolejne informacje z życia Sutton, o których Emma dotąd nic nie wiedziała. Wciąż jednak trzyma się swojego planu i stara się odkryć tajemnice skrywane przez siostrę bliźniaczkę.
Powieść utrzymana jest na takim samym poziomie jak poprzednie tomy serii. Elementy układanki zaczynają się troszkę szybciej układać, kiedy już w połowie książki dowiadujemy się czy Laurel została prawidłowo uznana za podejrzaną numer jeden. Tutaj też pojawią się odpowiedzi na pytania, które wcześniej czytelnik mógł sobie zadać.
Zdecydowanym plusem powieści jest wartka akcja. Zdarzenia następują dość szybko po sobie, nie mamy więc czasu na większe znudzenie, a książkę dzięki płynnemu rozwojowi wydarzeń czyta się w tempie ekspresowym. Styl pisania Sary Shepard jest lekki i przyjemny. Dialogi bardzo dobrze wpasowują się w klimat powieści. Seria skierowana jest do młodzieży i napisana jest językiem używanym przez tę grupę wiekową. Bohaterowie nie są wykreowani na bezmyślne postaci, nie wszystkich jednak charakteryzuje życiowa mądrość. To postaci potrafiące wyrazić własną opinię i pragnące rozwijać się mentalnie.
Sara Shepard kontynuuje rozpoczętą w pierwszym tomie cyklu zabawę z czytelnikiem. W „Kłamstwie doskonałym” uzyskujemy co prawda odpowiedzi na pewne pytania, jednak wciąż schemat powieści pozostaje ten sam. To już czwarty tom serii. Byłby dużo bardziej udany, gdyby autorka wprowadziła nowe, zaskakujące rozwiązania. W zamian dostajemy strukturalnie podobną powieść do poprzedniczek.
Jestem przekonana, że większość młodych czytelników serię polubi i z wypiekami na policzkach będzie wyczekiwać pozostałych dwóch tomów. To typowa młodzieżowa powieść charakteryzująca się prostym stylem. Wątek kryminalny dodaje powieści uroku. Tutaj mamy okazję zagrać detektywa z prawdziwego zdarzenia. Sprawa jest dość skomplikowana, a jej finał nie przychodzi tak łatwo. Przed nami jeszcze dwa spotkania z Emmą i jej zmaganiami związanymi ze śmiercią siostry. Ciekawe czy uda jej się odnaleźć mordercę Sutton.
Agnieszka Stolarczyk
Oceny
Książka na półkach
- 1 277
- 1 139
- 231
- 85
- 47
- 20
- 15
- 15
- 13
- 12
Opinia
Dla tych, którzy jeszcze nie czytali...
Po lekturze poprzedniego tomu wydawałoby się, że akcja naprawdę nie może być już bardziej zagmatwana... Czytelnicy przez kilka miesięcy byli trzymani w niepewności - czy to możliwe, żeby Laurel okazała się morderczynią? Pewnie niektórzy już przed premierą Kłamstwa doskonałego zdążyli odpowiedzieć sobie na to pytanie twierdząco, ale nie zapominajmy, że mamy do czynienia z Sarą Shepard - mistrzynią gry pozorów, w której świecie nic przecież nie jest takie, jakim się na pierwszy rzut oka wydaje! Dlatego pewnie nie zdziwicie się zanadto, jeśli Wam powiem, że to nie Laurel odegra tym razem pierwsze skrzypce, jednak na razie nie zdradzę nic więcej.
Warto zwrócić uwagę na dwóch bohaterów: Sutton i Ethana, ponieważ oboje w czwartym tomie The Lying Game bardzo się zmienili. Chłopak Emmy, wcześniej nieśmiały samotnik wieczorami patrzący w gwiazdy, teraz jest przebojowym chłopakiem, który potrafi się ubrać, być zabawny i z którym w dodatku nagle chce się umówić cała damska część Hollier High - o takim Ethanie aż się czyta przyjemniej ;) Natomiast jeśli chodzi o bliźniaczkę Emmy, to teraz, wnioskując po większości jej wypowiedzi, zastanawiam się, jakim cudem była królową szkoły i przewodniczącą klubu Gry w kłamstwa? Mnie wydaje się nieco zagubioną, ale jednak dobrą dziewczyną - no cóż, może to jednak prawda, że człowiek ma wiele twarzy.
Jeśli już mówimy o bohaterach, to muszę powiedzieć, że wszystkich czeka pozytywne zaskoczenie, ponieważ w Kłamstwie doskonałym mamy wreszcie okazję poznać babcię Mercer - nieco zaborczą Lisicę 70+, jak głosi tablica rejestracyjna jej auta. Chociaż matka Teda Mercera to postać epizodyczna (a tak się przynajmniej na razie wydaje), to wnosi do akcji pewien powiew świeżości.
Natomiast jedną z dwóch widocznych wad jest to, że podejrzani o dokonanie morderstwa Sutton zmieniają się po prostu... za szybko. Książka ma niecałe 300 stron i 3 podejrzanych na celowniku - nie wydaje się Wam, że to trochę za dużo? Co gorsza, cała trójka jest bardzo blisko związana z Sutton/Emmą, przez co nasza główna bohaterka jest kłębkiem nerwów i nie może spać po nocach.
A jeśli masz już tę książkę za sobą...
Czy nie odnosicie wrażenia, że tym razem pani Shepard skupiła się tylko na garstce bohaterów, resztę odsuwając w cień? Mam na myśli to, że podczas gdy praktycznie cały czas czytamy o Laurel, Thayerze i panu Mercerze, to Mads, Char i Twitterowe Bliźniaczki zostają potraktowane po macoszemu i tak naprawdę nie odgrywają wielkiej roli (oczywiście, nie licząc sekretnego balu Hollier). To jest właśnie ta druga wada, może nie aż tak bardzo rażąca, ale mnie rzuciła się w oczy.
Ponadto bardzo zaskoczyły mnie powiązania rodzinne Sutton/Emmy z Mercerami - myślałam, że spadnę z fotela, gdy przeczytałam, że Sutton i Emma to tak naprawdę wnuczki państwa Mercerów, a Becky (alias Raven) to ich dziecko. Jednak zastanawia mnie jedna rzecz - dlaczego Becky nie powiedziała rodzicom, że ma jeszcze jedną córeczkę, dlaczego nie przywiozła jej do Teda i Kristin, gdy macierzyństwo jej się znudziło i postanowiła porzucić małą Emmę? Miejmy nadzieję, że wszystko wyjaśni się w V tomie, bo to nie daje mi spokoju...
Skłamałabym, gdybym powiedziała, że ani przez chwilę nie wierzyłam w to, że to Laurel zamordowała siostrę - największy moment zawahania miałam w momencie, gdy Emma znalazła w pokoju młodszej panny Mercer zakrwawioną rakietę tenisową - mimo że przecież wiedziałam, że takie rozwiązanie byłoby po prostu za proste, to jednak przez chwilę w nie wierzyłam. Na szczęście okazało się, że to nie Laurel jest osobą, przez którą Sutton nie dożyła swoich 18. urodzin. A ja nadal nie mam pomysłu, kto to mógł być...
Podsumowując: Kłamstwo doskonałe pochłonęłam w jeden dzień - wartka akcja sprawiła, że nawet nie zauważyłam, kiedy dotarłam do ostatniego rozdziału. Jednak zważając na minusy, które wcześniej wymieniłam, po prostu nie mogłam ocenić tej powieści na maksymalną liczbę punktów. Ale spokojnie, jeszcze przecież dwa tomy przed nami :)
Ocena: 8/10
Dla tych, którzy jeszcze nie czytali...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPo lekturze poprzedniego tomu wydawałoby się, że akcja naprawdę nie może być już bardziej zagmatwana... Czytelnicy przez kilka miesięcy byli trzymani w niepewności - czy to możliwe, żeby Laurel okazała się morderczynią? Pewnie niektórzy już przed premierą Kłamstwa doskonałego zdążyli odpowiedzieć sobie na to pytanie twierdząco, ale...