Już dawno nie czytałam książki, która od pierwszego akapitu tak bardzo przykułaby moją uwagę. A przy "Dniu Szakala" co chwila wstrzymywałam oddech i jak przejęte dziecko w głowie szeptałam "jejku, jejku".
I chociaż wiem, że opisana tutaj historia planowania zamachu na Charlesa de Gaulle'a jest fikcyjna, to co chwila łapałam się na tym, że usiłowałam sobie przypomnieć wszystkie znane mi fakty na temat de Gaulle'a, aż w końcu posiliłam się Wikipedią, by sprawdzić, jak naprawdę zmarł.
Forsyth znakomicie prowadzi narrację. W kilku zdaniach potrafi tak naszkicować portret bohatera, że nawet bohaterowie drugoplanowi są osobami z krwi i kości. A komisarz Claude Lebel jest po prostu fantastyczny.
A tak naprawdę najbardziej mnie chyba urzekło to, że autor bardzo obiektywnie potrafił przedstawić racje zwolenników i przeciwników de Gaulle'a. I świetnie opisał wewnętrzne układy polityków, ich sposób myślenia i wartościowania.
Zakończenie powieści, mimo że w pewien sposób przewidywalne, dla mnie było jednak zaskakujące.
Myślę, że warto przeczytać "Dzień Szakala", by poznać anatomię spisku, pościgu i mordu.
Polecam.

Już dawno nie czytałam książki, która od pierwszego akapitu tak bardzo przykułaby moją uwagę. A przy "Dniu Szakala" co chwila wstrzymywałam oddech i jak przejęte dziecko w głowie szeptałam "jejku, jejku".
I chociaż wiem, że opisana tutaj historia planowania zamachu na Charlesa de Gaulle'a jest fikcyjna, to co chwila łapałam się na tym, że usiłowałam sobie przypomnieć...