Mara Dyer budzi się w szpitalu, nie pamiętając, skąd się tam wzięła. Wydawałoby się, że już nic gorszego nie może jej spotkać. A jednak... To, iż nie pamięta momentu wypadku, w którym zginęli jej przyjaciele, podczas gdy ona sama w przedziwny sposób ocalała, budzi w niej podejrzenia, że kryje się za tym coś więcej. Ma rację. Mara nie może uwierzyć, że po tym co przeszła, potrafi się jeszcze zakochać. Myli się. Każdy kryje w sobie tajemnice, wystarczy ją obudzić..

Wydanie tej powieści jest świetne! Cała trylogia ma fantastyczne wydania, jednak póki co mam tylko ten tom, ale chcę zakupić kolejne tomy, w najbliższym czasie. Jedynie, mogę przyczepić się co tego, że książce jest strasznie trudno robić zdjęcia - chyba spędziłem z dobrą godzinę na zrobieniu fajnej fotografii, którą mogłem wstawić na mojego Instagrama. Czcionka jest nawet przyjemna, lektura przepłynęła niezmiernie szybko.

Czytałem tę powieść w lipcu, podczas mojego wyjazdu nad morze i nie ukrywam, że książka uległa lekkiemu zniszczeniu, a głównie zapiaszczeniu. Nigdy nie zapomnę, jak ustawiłem Marę na półce i zaczął wysypywać się z niej piach. Większym ewenementem jest to, że zakupiłem pozycję za niecałe 10 złotych na promocji w koszu z tanimi książkami w Kauflandzie. Nie zastanawiałem się w ogóle i od razu wrzuciłem ją do koszyka. Zakup życia moi mili!

Podchodziłem do tej pozycji bardzo sceptycznie, mimo, że nie wiedziałem o niej praktycznie nic, a nic. Dziewczyna z psychiatryka i ogólnie cała akcja tam się dzieje. Trochę mnie to przeraziło, ale na tym chyba polegają takiego typu książki. Nie wiem, co ja tam wiem. Jednak, mile się zaskoczyłem, ponieważ lektura minęła bardzo szybko, czytałem cały czas z otwartą buzią z zaskoczenia. Udana powieść, ale dlaczego?

Poleca ją Cassandra Clare i Veronica Roth, więc to musi coś znaczyć. Mara Dyer to chyba najbardziej tajemnicza bohaterka, jaką dotychczas poznałem. Ale, przecież nie może być tak różowo. Jak to już każda główna bohaterka, ma swoje humorki i nie może wybrać co jest dla niej lepsze, no to co, że czytelnicy mogą odgadnąć to już na samym początku. Cóż, myślałem, że chociaż w tej powieści będzie inaczej.

Książka ta odróżnia się od wszystkich innych klimatem, przede wszystkim tym klimatem. Wszystko jest owiane wszechobecną tajemnicą, i bardzo dobrze. Jesteśmy czym bardziej ciekawi, dlaczego wydarzyło się to, a nie co innego, chcemy tylko i wyłącznie czytać, nie odrywając nosa od książki. Wszystko jest tu niejasne i nie zrozumiałe, autorka wykreowała tak sekretny świat, który czytelnik odkrywa z każdą przewróconą stroną. Nie mogę nie wspomnieć, że poznajemy tutaj świat, z perspektywy osoby chorej psychicznie. Czytało się bardzo dziwnie, a zarazem odczuwałem ekscytację. Jestem dziwny, ale nie tak jak Mara.

Wielkim minusem, chyba największym tej powieści jest wątek miłosny. Noah - zaczynają mi się oni mylić, czy to ten z Oddam Ci Słońce, czy z Girl Online, ale nie! Jedyny w swoim rodzaju Noah, buntownik i typowe marzenie nastolatek, z rozchwianym nastrojem - 3 razy nie, dziękujemy, przyjdź w następnej części. Jednak, potem zacząłem go nawet lubić, to jak opiekował się Marą było naprawdę urocze. Koniec powieści mnie rozbił psychicznie, znowu czułem się jak główna bohaterka, to uczucie było okropne.

Podsumowując, jak na pierwszy tom tej dobrze zapowiadającej się trylogii bardzo mi się podobało, mimo wielu wad. Z pewnością chwycę po następne tomy, pojęcia nie mam kiedy. Zachęcam Was do lektury tejże książki, tym bardziej, że na jesień będzie ona idealna.


Moja ocena: 7/10
czytamboczytam.blogspot.com

Mara Dyer budzi się w szpitalu, nie pamiętając, skąd się tam wzięła. Wydawałoby się, że już nic gorszego nie może jej spotkać. A jednak... To, iż nie pamięta momentu wypadku, w którym zginęli jej przyjaciele, podczas gdy ona sama w przedziwny sposób ocalała, budzi w niej podejrzenia, że kryje się za tym coś więcej. Ma rację. Mara nie może uwierzyć, że po tym co przeszła,...