"Boże, chyba zrobię nam słit focię. Ateistka i emerytowany tancerz modlą się o zdrowie zdychającego psa. W duchowej ekstazie i siadzie skrzyżnym na słomianej makatce. I ja to robię?! (...) Ja w moim dawnym majorkańskim świecie. Ommmm..."

Życie nieuchronnie zbliżającej się do czterdziestki Magdy zaczyna ją przytłaczać. Narzeczony jest tak zapracowany, że przestał ją zauważać. Matka jak zwykle wie wszystko najlepiej i chciałaby ponownie zostać teściową oraz babcią. Syn także daje popalić. Magda postanawia więc wyjechać na ukochaną Majorkę, gdzie wcale nie jest bardziej kolorowo. Ivanka ma problemy sercowe i niezbyt dobrze radzi sobie z Amapolą. Czy Magdzie uda się odnaleźć upragniony spokój?

Powrót na Majorkę jest kontynuacją cyklu Rok na Majorce. Moim zdaniem ta część bije na głowę poprzednią. Śmiałam się w trakcie lektury jeszcze bardziej niż poprzednio i bawiłam się jeszcze lepiej. Stęskniłam się za Magdą i byłam ciekawa, co będzie ją czekało tym razem. Kobieta na pewno nie może narzekać na nudę. No, chyba że w łóżku. Narzeczony jest tak pochłonięty pracą, że przestał zauważać jej obecność. Dorastający syn doprowadza do płaczu nauczycieli i umiera na zawołanie. Matka dokłada swoje, marząc o tym, by córka ponownie wyszła za mąż i urodziła jej kolejnego wnuka. W końcu to już ostatni moment na tego typu decyzję. Po czterdziestce już nie jest tak łatwo zajść w ciążę. Na Majorce też sporo się dzieje, Ivanka jest w rozsypce, Altos właśnie traci swojego najlepszego przyjaciela.

Anna Klara Majewska pokazała klasę. Zaserwowała życiową powieść, która w najmniejszym stopniu nie jest przesłodzona, czego można się obawiać. Nie brakuje tu gorzkich stwierdzeń i prawdziwego życia. Najlepiej widać to na przykładzie związku Magdy i Marka. Mężczyzna bez pamięci zatracił się w pracy i przestał zauważać swoją narzeczoną. Wiele par zmaga się z podobnym problemem. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze dorastający syn, który potrafi nieźle dołożyć matce zmartwień. Czytając o jego wybrykach, zaczęłam zastanawiać się, jak ja przeżyję etap buntu u moich dzieci.

Pojawia się tu sporo humoru. Dobrze bawiłam się w trakcie lektury, która tym razem nie tylko mnie zrelaksowała, ale także dała do myślenia. Pochłonęłam tę opowieść w ciągu paru godzin. Magda dojrzała, zbliża się w końcu do czterdziestki. Oczywiście nie przywdziewa po jej przekroczeniu worka pokutnego i nie zmienia się w moherową ciocię, ale nie sposób nie zauważyć tego, jak zmieniło się jej podejście do życia.

Autorka po raz kolejny przeniosła mnie na cudowną Majorkę. Miałam ochotę zabukować bilet, spakować walizki i wybrać się tam najlepiej pierwszym samolotem. Idealnie wprowadziłam się w wakacyjny nastrój. Mam tylko nadzieję, że Anna Klara Majewska utrzyma poziom w ostatniej części cyklu i to będzie idealne pożegnanie z Magdą. Trudno będzie mi się z nią rozstać, ale czas najwyższy, żeby to zrobić.

Jeśli szukacie dobrej książki na wakacyjne leniuchowanie - polecam tę powieść. Nadróbcie jednak wcześniej zaległości. Bez znajomości Roku na Majorce możecie momentami czuć się nieco zagubieni.

www.czytelnia-mola-ksiazkowego.pl

"Boże, chyba zrobię nam słit focię. Ateistka i emerytowany tancerz modlą się o zdrowie zdychającego psa. W duchowej ekstazie i siadzie skrzyżnym na słomianej makatce. I ja to robię?! (...) Ja w moim dawnym majorkańskim świecie. Ommmm..."

Życie nieuchronnie zbliżającej się do czterdziestki Magdy zaczyna ją przytłaczać. Narzeczony jest tak zapracowany, że przestał ją...