Co innego o niej myślałam, a co innego odczułam po przeczytaniu. Jedno jest jednak pewne- warto po nią sięgnąć! Nie wiem czy to przez jesienną aurę, czy może osobiste odczucia, ale książka "Dzień dobry, kochanie" wywołała we mnie myśli z pogranicza sensu życia, przeznaczenia i oczywiście miłości. Lorenzo i jego Nina to osoby będące indywidualistami, zdają się być poza schematami, żyć zgodnie z samym sobą, bez względu na opinię innych. Tymczasem los pisze dla nich inny scenariusz, splata ich losy i pokazuje, że nie tylko my mamy wpływ na otaczającą nas rzeczywistość i nasze wybory. Książka zaskakuje lekkością konstrukcji, po włoskiej literaturze spodziewałam się zawiłych opisów czy ciężkich do przebrnięcia fragmentów, ale na szczęście się pomyliłam. Czyta się ją łatwo i przyjemnie. Obserwujemy dorastanie i wybory dwójki głównych bohaterów, stających na ich drodze życiowej ludzi oraz momenty ich spotkań. Myślę, że autorka doskonale wczuła się zarówno w rolę rozmyślającego dziecka, zagubionego nastolatka, jak i dorosłej, szukającej swojego powołania osoby. Ponadto przełomowe momenty powieści rozgrywają się w Warszawie- ot miły akcent dopełniający całości. Polecam.

Co innego o niej myślałam, a co innego odczułam po przeczytaniu. Jedno jest jednak pewne- warto po nią sięgnąć! Nie wiem czy to przez jesienną aurę, czy może osobiste odczucia, ale książka "Dzień dobry, kochanie" wywołała we mnie myśli z pogranicza sensu życia, przeznaczenia i oczywiście miłości. Lorenzo i jego Nina to osoby będące indywidualistami, zdają się być poza...