Lovecraft jak to Lovecraft. Mistrzostwo świata, klasyka grozy, wzór dla kolejnych pokoleń pisarzy, inspiracja dla czytelników. Czyta się go z niesłabnącym zaciekawieniem, jeżącym się włosiem na plecach i ciężkością przełknięcia śliny. Kartka po kartce coraz głębiej grzęźnie się w świat mitów Cthulhu. Mając na plecach wzrok dyszących, bluźnierczych i przerażających bestii.

Książka zawiera w sobie cztery opowiadania z których na szczególną uwagę zasługują barwny, nadprzyrodzony Kolor z przestworzy i mrożący krew w żyłach Koszmar w Dunwich. W górach szaleństwa wydaje się być nad wyraz rozpasły, jednak na cierpliwych czeka wspaniały obraz kosmicznej nekropolii ulokowanej w samym centrum smaganej lodowatymi wiatrami Antarktydy. Natomiast Szczury w murach to klasyczna opowiastka o wyklętej posiadłości, gdzie nowego lokatora mroczne siły prowadzą jak po sznurku ku straceńczej czeluści mroku.

Polecam tę książkę każdemu gustującemu w dobrej literaturze grozy. Lovecraft jak zwykle staje na wysokości zadania rażąc czytelnika mnogością wyrafinowanych przymiotników, bogatym i nad wyraz mrocznym almanachem bestii ze świata poza czasem i lepkiej zgrozy coraz intensywniej jątrzącej się pod skórą ze strony na stronę.

Jedyny i najważniejszy minus to wzbijające się czasami na 3/4 strony przypisy, które skutecznie potrafią zbić klimat makabry. Moim zdaniem powinno się tak rozległe przypisy umieścić na końcu rozdziałów. Łakomi ciekawostek z pewnością zaglądną po nie. Jednak dla młodego czytelnika mogą być zbyt natarczywe.

Ocena 7/10.

Lovecraft jak to Lovecraft. Mistrzostwo świata, klasyka grozy, wzór dla kolejnych pokoleń pisarzy, inspiracja dla czytelników. Czyta się go z niesłabnącym zaciekawieniem, jeżącym się włosiem na plecach i ciężkością przełknięcia śliny. Kartka po kartce coraz głębiej grzęźnie się w świat mitów Cthulhu. Mając na plecach wzrok dyszących, bluźnierczych i przerażających bestii....