Autor książki "Pisane słońcem" zabiera nas w podróż po drogach i bezdrożach Azji. Opowiada o nietuzinkowych Irańczykach i o ich gościnności, o emerytowanych Chińczykach, którzy wypełniają miejskie parki swoją aktywnością, gdzie śpiewają, tańczą, grają, po prostu dobrze się bawią. Zabiera nas na różne azjatyckie bazary, pełna barw i niesamowitych aromatów. Na wietnamskim targu można nie tylko się najeść oraz kupić pyszne warzywa i owoce, ale też skorzystać z fryzjera czy dentysty, spróbować swojego szczęścia w hazardzie... Przeczytamy też o tym, jak żyje się biseksualiście w Kirgistanie, o japońskich kurach i wielu innych ciekawych rzeczach.

"Wiele osób myśli, że podróżowanie jest czymś w rodzaju romantycznej bajki, nieustających przyjemnych wakacji, w trakcie których poznaje się inny, cudowny świat. Tak zresztą są skonstruowane oferty biur podróży. Pobudzają wyobraźnię i kuszą. Przez takie biuro zapracowani ludzie organizują sobie egzotyczne wakacje. Palmy, kokosy, słońce, drinki w dłoni, piękny piasek na plaży, turkusowa, ciepła woda, fascynujące zabytki, klimatyzowane pomieszczenia. Lecą do kraju z baśni z tysiąca i jednej nocy, chcą się dobrze bawić i spędzić miło czas. Potem opowiadają: byłem w Tajlandii, byłam w Wietnamie, byliśmy w Indiach, byłam w Chinach.

Ale czy naprawdę gdzieś się było, jeśli spędziło się czas w luksusowym hotelu, widziało parę starych budowli, zjadło kilka lokalnych potraw, było się wożonym wszędzie dobrym autokarem wraz z innymi członkami grupy?".

Muszę przyznać, że podejście Maćka do wojaży bardzo mi się podoba. Zgadzam się, że to właśnie poznanie innych narodowości, ich kultury jest kwintesencją podróżowania. Trzeba zakosztować ich życia, a nie chować się za murem ekskluzywnych hoteli. Oczywiście nie jest to łatwe podróżowanie, wiąże się ze sporym ryzykiem, ale możliwość prawdziwego poznania kraju z pewnością rekompensuje niewygody. Kraj to ludzie i to oni są ważniejsi od pięknych zabytków.

Książka jest naprawdę świetnie napisana, bez zbędnego rozwodzenia się, roztrząsania mało istotnych kwestii. Autor opowiada w bardzo błyskotliwy sposób o tym, co przeżył, pisze z dużą dozą humoru, z dystansem do siebie i otaczającej go rzeczywistości. Nie brakuje tu osobistych refleksji, często natury filozoficznej, ciekawych spostrzeżeń, ale przede wszystkim wielkiej otwartości na innych ludzi. Tej książki się nie czyta, ją się chłonie, każde słowo, zdjęcie, każdy kolejny rozdział. Mamy tu mnóstwo pięknych fotografii, które pomagają czytelnikowi wyobrazić sobie ludzi, którzy stanęli na drodze Maćka i miejsca, które miał okazję odwiedzić.

"Pisane słońcem" to pięknie wydana książka na kredowym papierze, z wieloma pięknymi zdjęciami i z wielką dbałością o szczegóły. Trudno jest tu mieć do czegokolwiek zastrzeżenia...

http://korcimnieczytanie.blogspot.com/2014/08/maciek-roszkowski-pisane-soncem.html

Autor książki "Pisane słońcem" zabiera nas w podróż po drogach i bezdrożach Azji. Opowiada o nietuzinkowych Irańczykach i o ich gościnności, o emerytowanych Chińczykach, którzy wypełniają miejskie parki swoją aktywnością, gdzie śpiewają, tańczą, grają, po prostu dobrze się bawią. Zabiera nas na różne azjatyckie bazary, pełna barw i niesamowitych aromatów. Na wietnamskim...