Nie mogę zaliczyć tej książki Kinga do genialnych, wybitnych czy nawet bardziej udanych. Już sama tematyka mi nie leżała, a rozwój fabuły bez nacisku na tytułową postać, która jest ważna, ale czasowo marginalna, utrzymuje mnie w przekonaniu, że to nie jest powieść króla grozy, jaką chcę mieć w swoim zbiorze jego dzieł. Najbardziej podobał mi się ustęp w epilogu, punkt 6 w Lisicy, który był tylko wizją. Gdyby autor poprowadził historię w tym tonie, zakończenie byłoby niewymownie zaskakujące, ale też smutne, chociaż King pisząc niejako ciąg dalszy bohaterów po głównym starciu (a mało kto to robi), pokazał, że sielanka jest okupiona blizną na całe życie.
Być może uznałabym tę książkę za lepszą, gdyby nie wydanie, z jakim przyszło mi się mierzyć. O ile nie chodzi mi o literówki (pewnie były, ale w tomach - pierwszym - Gilbert były 3 a potem to nawet nie patrzyłam), ile o brak rozwinięcia skrótów, na dodatek, jak się domyślam, przetłumaczonych, ale nie wyjaśnionych, więc nie wiem, co mają oznaczać, brak wyjaśnień co do kulturowo-obyczajowych kontekstów (postaci, programów, utworów), w jednym miejscu zdanie nie miało sensu, raz wybitnie wyczuwało się, że bohaterka mówi (adekwatnie do tytułu rozdziału i innych występowań określenia) Rosie Real, Prawdziwa Rosie, a nie "naprawdę Rosie". Mam wrażenie, że to wydanie zrobiono na kolanie (korzystałam z IV, a pierwszego kieszonkowego). Szczęśliwie dla mnie, pozbywam się go, osobie obdarowanej też to pewnie będzie przeszkadzać, ale być może nie spędzi snu z powiek.

Nie mogę zaliczyć tej książki Kinga do genialnych, wybitnych czy nawet bardziej udanych. Już sama tematyka mi nie leżała, a rozwój fabuły bez nacisku na tytułową postać, która jest ważna, ale czasowo marginalna, utrzymuje mnie w przekonaniu, że to nie jest powieść króla grozy, jaką chcę mieć w swoim zbiorze jego dzieł. Najbardziej podobał mi się ustęp w epilogu, punkt 6 w...