O stylu Nabokova mogłabym pisać wiele, bo bezapelacyjnie mnie zachwyca. Nie przepadam za zmetaforyzowanym stylem, dodatkowo tak pełnym barwnych opisów, ale on jest dla mnie wyjątkiem. Cóż, jeśli jeszcze tego nie zauważyliście, uważam go za geniusza (i pewnie zauważycie to później).
Jeszcze wiele powieści przede mną, ale właśnie skończyłam "Rozpacz" i jestem pod ogromnym wrażeniem. Znacznie większym, niż zrobiła na mnie "Lolita". Opowieść o szaleńcu, który postanawia zabić dla sztuki, co brzmi wzniośle i zarazem absurdalnie. Szaleńcu, który jest zbyt przekonany o swoim geniuszu, by dostrzec coś poza swoim wyobrażeniem rzeczywistości. Jego szaleństwo jest zarazem przytłaczające, jak i subtelne, zabawne oraz przerażające. Nabokov porusza przy tym problem obiektywizmu, którego istnienie jest od dawna kwestionowane, a o którym ciężko mówić w przypadku tej powieści. Historia opowiedziana jest w pierwszej osobie przez szaleńca, który wierzy, że znalazł swojego sobowtóra, a jego zabicie będzie dowodem na to, że ma artystyczną duszę. Przekonanie o własnym geniuszu mogłoby świadczyć o wierzę w indywiduum, gdyby nie ta usilna próba znalezienia kogoś, kto będzie jego idealnym odbiciem. I Hermann, nasz szaleniec, przekonany jest o tym, że znalazł tego kogoś, ale szybko okazuje się, że jego "arcydzieło" nie zostało docenione.
Jak daleko można się posunąć, żeby udowodnić swoją wielkość? I jak łatwo można oszukać samego siebie?
Wielowymiarowość tej powieści jest oczywista, a Nabokov po raz kolejny skradł mi serce, udowadniając, że był wielkim erudytą. Nie jestem w stanie oddać nawet części swoich przemyśleń po tej lekturze (a jeszcze wiele przede mną), a ta opinia jest bardziej spontaniczny niż przemyślany, więc może trącić infantylizmem (w dużym stopniu).

O stylu Nabokova mogłabym pisać wiele, bo bezapelacyjnie mnie zachwyca. Nie przepadam za zmetaforyzowanym stylem, dodatkowo tak pełnym barwnych opisów, ale on jest dla mnie wyjątkiem. Cóż, jeśli jeszcze tego nie zauważyliście, uważam go za geniusza (i pewnie zauważycie to później).
Jeszcze wiele powieści przede mną, ale właśnie skończyłam "Rozpacz" i jestem pod ogromnym...