Kawał historii. Muszę przyznać się do swojej niewiedzy, bo przed lekturą Ziemię Odzyskane wydawały wypełnione Polakami przywiezionymi z Kresów, wymienionych na Niemców. Książka zmieniła moje nastawienie i mam wrażenie zupełnie zaginęła pamięć o urodzonych tam Polakach. Edmund J. Osmańczyk był jednym z autochronów. Urodził się w 1913 w wiosce niedaleko Opola. Książka jest nie tylko opisem wydarzeń historycznych bezpośredniego świadka, ale jego życia. Książkę zaczyna od stwierdzenia, że przez 13 lat musiał znosić prześladowania ze strony nazistów. Opisuje historię Związku Polaków w Niemczech, reprezentującymi Polaków od wieków zamieszkujących Niemcy oraz tereny nazywane dzisiaj odzyskanymi. Naziści po dojściu do władzy prześladowani narodowe mniejszości, a Polacy z ZPwN trafili do obozów jeszcze zanim wybuchła wojna. Osmańczykowi udało się uciec do Polski, ale niedługo Niemcy wkroczyli do Polski. Poznał okupację na własnej skórze i był w Warszawie podczas powstania. Potem został korespondentem Wojska Polskiego. Koniecznie uparł zobaczyć na własne oczy zdobywanie Berlinie, a później zdawać sprawozdanie z procesu norymberskiego. Po wojnie pisał reportaże, gdzie wykazywał gorliwość do odbudowania kraju. Oprócz wspomnień, książka zawiera wiersze i teksty publicystyczne Osmańczyka. Wydanie z 1985 pełne jest zdjęć (część z nich jest drastyczna m.in. z obozów) i przepisanych dokumentów np. fragmenty pamiętnika Hansa Franka. Bardzo dobra książka, naświetlające dzieje wielu zapomnianych spraw z okresu IIWŚ, a zwłaszcza losy autochronów z Ziem Odzyskanych.

Kawał historii. Muszę przyznać się do swojej niewiedzy, bo przed lekturą Ziemię Odzyskane wydawały wypełnione Polakami przywiezionymi z Kresów, wymienionych na Niemców. Książka zmieniła moje nastawienie i mam wrażenie zupełnie zaginęła pamięć o urodzonych tam Polakach. Edmund J. Osmańczyk był jednym z autochronów. Urodził się w 1913 w wiosce niedaleko Opola. Książka jest...