Tom prezentuje dziesięć wybranych studiów Wiesława Wydry, poświęconych średniowiecznej poezji polskiej, które wcześniej były już publikowane w różnych czasopismach naukowych. Autor zajmuje się w nich dziejami najdawniejszych pieśni polskich, m.in. Bogurodzicy, Krystus z martwych wstał je i Przez twe święte zmartwychwstanie, oraz genezą polskich pieśni religijnych. Znajdują się tu nadto wydania kilku innych pieśni polskich z wieku XV. Są to teksty odnalezione przez autora w rozmaitych rękopisach i inkunabułach. Osobno został omówiony udział i znaczenie Władysława z Gielniowa (ok. 1440-1505) - wybitnego bernardyna, jednego z pierwszych znanych z nazwiska poetów piszących po polsku - w kształtowaniu się średniowiecznej polskiej poezji. Ostatnie studium zajmuje się zapiskami z pierwszej połowy XVI w., zawartymi na kartach inkunabułu krakowskich bernardynów, które prawdopodobnie stanowią rodzaj scenariusza żakowskich igr bożonarodzeniowych.