Wichrowe wzgórza to książka, którą czytałam nieznane ilość razy i przez to zajmuje wyjątkowe miejsce w moim literackim sercu.

"Wichrowe wzgórza" Emily Brontë dzieją się w Anglii na przełomie XVIII i XIX wieku, w hrabstwie Yorkshire. Historia, która mrozi krew w żyłach i nie trzeba krwawych scen, wystarczy tylko obłąkana bezwzględność. Historia opowiada o niezrównoważonym człowieku, który jest chory z miłości do Katarzyny (która nie żyje) i pragnie doprowadzić jej rodzinę do bolesnego upadku. To tak w mega skrócie.

A teraz trochę więcej...
Głównym bohaterem jest cygańska sierota, którą stary Earnshaw znalazł na ulicach Liverpoolu i przygarnął go jako własne dziecko, nadając mu nowe, piękne, a potem okazało się, że mroczne imię - Heathcliff. Oprócz niego jest jeszcze dwójka małych dzieci - Katarzyna i Hindley. Między Heathcliffem i Katarzyną rodzi się przyjaźń, która jest piękna i niewinna. Kiedy ojciec umiera syn, a brat Katarzyny niestety wielokrotnie poniża Heathcliffa, traktuje go jako wroga i kogoś gorszego. Wtedy on ucieka i po latach wraca, ale już Katarzyna na niego nie czekała, gdyż wyszła za mąż, za syna sąsiadów, który pochodził z lepszego domu, mający lepszy status niż on. Prawdopodobnie to przelało czarę goryczy i zmienił się w bezwzględną osobę, która pragnie zniszczyć wszystkich z swojej przeszłości, mogę użyć nawet słowa, że popadł w czysty, bezdenny obłęd.

Nie potrzeba krwawych opisów, aby książka była mroczna i aby po niej przeszły mi ciarki. Wystarczy czysta bezduszna bezwzględność, ogromny smutek i wiele nieszczęść po drodze, aby człowiek stał się pogrążony w rozpaczy, zazdrości, samotność i żądzą czystej zemsty.

Oprócz przepięknych, zapierających dech w piersiach opisów Wichrowych wzgórz, bogactwa natury, klimatu itd, najważniejsze w tej książce są emocje i uczucia, które ukształtowały naszych bohaterów, zmieniają i być może zmienią na lepszych, bądź jeszcze gorszych.

Ta książka jest wyjątkowa, gdyż wiele innych książek opowiada nam o wszechpotężnej miłości, przyjaźni która potrafi pokonać zło, a tutaj zderzamy się z bezwzględności, brakiem przebaczenia, który ma swoje głębokie konsekwencje. Historia o tym, że człowiek pogrążony w zemście sam zaciska sobie pętle na szyi, a złe emocje zbierają swoje żniwo.
To książka, która daje do myślenia.

Mroczna i intrygująca!
Ponadczasowa historia o miłości, nienawiści i zemście.
Opowieść posiadająca wielki złożony morał i sens ludzkiego istnienia, pokazująca konsekwencje ślepej nienawiści.
Historia, która daje do myślenia.
Historia, której się nie zapomina i do której się wraca.
Mroczna opowieść z pięknym tłem, którą każdy powinien znać.

Ci, co znają wiedzą za co ją cenią.
Ci, co jeszcze jej nie przeczytali, to serdecznie zachęcam do jej przeczytania. Ta historia zmieni Twój świat i sposób myślenia. To historia, której nie zapomnicie i która jest warta każdej chwili.

Gorąco ją polecam!

Wichrowe wzgórza to książka, którą czytałam nieznane ilość razy i przez to zajmuje wyjątkowe miejsce w moim literackim sercu.

"Wichrowe wzgórza" Emily Brontë dzieją się w Anglii na przełomie XVIII i XIX wieku, w hrabstwie Yorkshire. Historia, która mrozi krew w żyłach i nie trzeba krwawych scen, wystarczy tylko obłąkana bezwzględność. Historia opowiada o niezrównoważonym...