Niestety, dla mnie ta książka to była katorga i naprawdę miałem ochotę po prostu przerwać lekturę i odłożyć Mazurka na półkę. Książkę czyta się po prostu źle, trzeba być ciągle skupionym i skoncentrowanym, na co w dzisiejszych czasach nie każdy kto czyta w wolnej chwili może sobie pozwolić :) Jeżeli masz przynajmniej godzinkę dziennie na regularne czytanie, śmiało możesz siegać po tę pozycję, jeżeli poczytujesz w tramwaju, w wannie czy przerwie na kawę, lepiej nie próbuj :D
Cela nie połasił się o jakikolwiek podział treści na coś więcej niż akapity... Sprawy nie ułatwia też mnogość bohaterów i wszelkie powiązania między nimi zachodzące. W dodatku, przynajmniej dla mnie żartobliwy, rubaszny sposób opisywania bohaterów - czyli ciągłe czytanie o ich przyrodzeniach, piersiach i innych sprawach łóżkowych ze szczerego uśmiechu na mojej twarzy szybko przerodziło się w uśmiech politowania, po prostu zaczęło mnie to nudzić...
Po kilkunastu stronach i przerażeniu mnogością bohaterów i zawiłością ich losów, bardzo liczyłem, że podobnie jak w chociażby Rozmowie w "Katedrze" Llosy wszystko po czasie ułoży się w kapitalną całość. Niestety w tym przypadku było inaczej. Jeżeli ktoś chce sięgnąć po tę książkę i trafi na wydanie z Dziennik.pl, niech najpierw przeczyta strony od 82 do 84, a następnie decyduje czy chce się za to brać czy nie :)

Niestety, dla mnie ta książka to była katorga i naprawdę miałem ochotę po prostu przerwać lekturę i odłożyć Mazurka na półkę. Książkę czyta się po prostu źle, trzeba być ciągle skupionym i skoncentrowanym, na co w dzisiejszych czasach nie każdy kto czyta w wolnej chwili może sobie pozwolić :) Jeżeli masz przynajmniej godzinkę dziennie na regularne czytanie, śmiało możesz...