Nie ukrywam, że sięgnęłam po tę książkę dla Magnusa Bane'a, który był moją ulubioną postacią w serii Darów Anioła. Niestety, było go zdecydowanie za mało! Jednak nie dlatego pozycja mnie nie zachwyciła.
"Mechaniczny anioł" został wydany w rok po trzeciej książce z Darów Anioła i niestety to, co w tym cyklu zaczęło negatywnie oddziaływać, w prequelu jest coraz bardziej widoczne. Cassandra Clare poprowadziła historię bardzo nierówno.
Główna bohaterką jest mól książkowy Tessa Grey, która porzuca swoje życie w Nowym Jorku, aby przyjechać do brata do Londynu. Na miejscu zamiast brata odbierają je dwie bardzo dziwne siostry ponoć przez niego wysłane i szybko się okazuje, że mają własne plany względem dziewczyny, która najwyraźniej odznacza się pewnym bardzo rzadkim darem. Zapowiada się niezwykle ciekawie, ale w kilku miejscach Clare jakby wymazuje wątki. Miałam wręcz wrażenie, że po pierwszych korektach edytorskich i wielokrotnym czytaniu tego samego po prostu w jej głowie zostało wszystko spójnie, ale niestety wyrzucono zbyt wiele, żeby się w tym połapać.
Koncepcja mechanicznego anioła - wisiorka którego Tessa nosi jako rodzinną pamiątkę wprowadzono dobrze. I jedynie przez ten fakt można się zorientować, że odegra on jakąś rolę w późniejszych częściach. Na razie wzięto go na badania i człowiek nawet się nie zorientował, że Tessa nie dostała go z powrotem dopóki nie obciął głowę jakiemuś napastnikowi. Zdecydowanie przydałoby się więcej "smaczków" w trakcie trwania powieści. Podobnie jest z głównym szwarccharakterem. Czego naprawdę chce? Szczerze to nie jestem aż tak zaciekawiona, żeby się dowiedzieć.
Miłość Tessy do małostkowego brata i jego zepsucie także można by opisać nieco inaczej. Zabrakło mi tego momentu, gdy Tessa konfrontuje swoje wyobrażenia o Nathanielu z okropną rzeczywistością. Oczywiście to się dzieje, ale zbyt szybko. Wątek miał znacznie większy potencjał na poczet kontynuowania cyklu. Obecnie Nett jest jedynie synem marnotrawnym, a "nawróceniu go" (co nie wykluczam że się stanie) zabraknie tej głębi, jaką ceniłam w "Mieście kości".
Kłuje też w oczy fakt, że postacie z książki są kalką tych z "Darów Anioła". Piękny młodzieniec z problemami, jego łagodny przyjaciel, twarda Nocna Łowczyni która w środku jest bardzo wrażliwa. Brakuje tylko kogoś kto także zakocha się w Tess i będzie konkurencją dla Willa, ale już mam pewne podejrzenia.
Za to postać Tess się udała. Podoba mi się to, że ma na głowie więcej niż tylko dojrzewające uczucie do Willa. Myśli o swoim niewiadomym pochodzeniu. Boi się o brata i jest nim zawiedziona. To sprawia, że gdy romans nie wypala ona zachowuje twarz i można żywić nadzieje, że w kolejnych częściach wątek miłosny nie przysłoni innych.
Przeczytam kolejną część, ale chyba jedynie dlatego, że liczę na Magnusa.

Nie ukrywam, że sięgnęłam po tę książkę dla Magnusa Bane'a, który był moją ulubioną postacią w serii Darów Anioła. Niestety, było go zdecydowanie za mało! Jednak nie dlatego pozycja mnie nie zachwyciła.
"Mechaniczny anioł" został wydany w rok po trzeciej książce z Darów Anioła i niestety to, co w tym cyklu zaczęło negatywnie oddziaływać, w prequelu jest coraz bardziej...