Dobra ale w nudny sposób napisana.

Dobra ale w nudny sposób napisana.

Jeżeli interesuje Cię tematyka śmierci klinicznej, jeżeli chcesz wiedzieć, co dzieje się z człowiekiem w chwili śmierci, ta książka jest dla Ciebie. Zapisy świadectw wielu osób, którym dane było doświadczyć "przejścia na tamtą stronę" dają do myślenia. Możesz mieć wątpliwości, czy to nie są tylko wyobrażenia albo urojenia. Z drugiej strony, skąd człowiek znajdujący się w stanie śmierci klinicznej może wiedzieć, co w tym czasie dzieje się w innym pomieszczeniu? Lektura skłania do refleksji.

Jeżeli interesuje Cię tematyka śmierci klinicznej, jeżeli chcesz wiedzieć, co dzieje się z człowiekiem w chwili śmierci, ta książka jest dla Ciebie. Zapisy świadectw wielu osób, którym dane było doświadczyć "przejścia na tamtą stronę" dają do myślenia. Możesz mieć wątpliwości, czy to nie są tylko wyobrażenia albo urojenia. Z drugiej strony, skąd człowiek znajdujący się w...

,,Tę książkę należy traktować jako serię rozważań przygotowujących do życia wiecznego. Możemy się wiele nauczyć od tych, którzy otarli się o niebiańską rzeczywistość." - Autor.

,,Tę książkę należy traktować jako serię rozważań przygotowujących do życia wiecznego. Możemy się wiele nauczyć od tych, którzy otarli się o niebiańską rzeczywistość." - Autor.

Piękna, podnosząca na duchu książka. Dająca nadzieję. Wzruszająca.

Piękna, podnosząca na duchu książka. Dająca nadzieję. Wzruszająca.

Wprawdzie trudno mówić o wypadku przy zderzeniu z książką, ale tak się czuję jak po ciężkim wypadku, który trzęsie w posadach dotychczasowym podejściem do życia (i to mówię o sobie, osobom które daleko dalej są od wiary może wywrócić życie do góry nogami). Piąkno weń opisywane przywodzi mi na myśl opisy tolkienowskiego świata w książkach Silmarillion i Niedokończone opowieści, co uzmysławia łaskę jaką Tolkien, człowiek wierzący, otrzymał do ich napisania. Sam za życia ich nie wydał, wielokrotnie poprawiał, uważając że nie oddają rzeczywistości jego wyobraźni którą chciał przelać na papier. Gorąco polecam!

Wprawdzie trudno mówić o wypadku przy zderzeniu z książką, ale tak się czuję jak po ciężkim wypadku, który trzęsie w posadach dotychczasowym podejściem do życia (i to mówię o sobie, osobom które daleko dalej są od wiary może wywrócić życie do góry nogami). Piąkno weń opisywane przywodzi mi na myśl opisy tolkienowskiego świata w książkach Silmarillion i Niedokończone...

Po śmierci mojej 98 letniej babci (zmarła 6.11.2014) Szukając pocieszenia czy informacji co się dzieje po śmierci z duszą, wziąłem ze ciekawości tą książkę. Po przeczytaniu czułem jakby ulgę i naprawdę pocieszyła mnie ta książka, dając mi nadzieje że faktycznie może być takie życie po śmierci. Dzięki temu szybko doszedłem do siebie. Polecam dla tych którzy są ciekawi co się dzieje z duszą.

Po śmierci mojej 98 letniej babci (zmarła 6.11.2014) Szukając pocieszenia czy informacji co się dzieje po śmierci z duszą, wziąłem ze ciekawości tą książkę. Po przeczytaniu czułem jakby ulgę i naprawdę pocieszyła mnie ta książka, dając mi nadzieje że faktycznie może być takie życie po śmierci. Dzięki temu szybko doszedłem do siebie. Polecam dla tych którzy są ciekawi co się...

Nie raz zastanawiałam się, co będzie ze mną po śmierci. Jako chrześcijanka wierze w życie pozagrobowe, ale jak to wygląda, co zobaczę, jak będę się czuła, tego nie wiem. Chyba nikt z nas nie zna tego odczucia chyba, że osoby, które przeżyły śmierć kliniczną.

"Po drugiej stronie" Michaela H. Browna opisuję relację osób, które przeżyły właśnie taką śmierć. "Dotknęła ich ręka śmierci, Boga”, ale wrócili do ziemskiego życia i opowiadają o tym, co czuli i zobaczyli po tym jak ich serce przestało bić. Wiele osób relacjonuję, że widziało tunel na końcu, którego była świetlista postać, niektórzy zaś widzieli sceny z własnego życia. Sceny szczęścia, ale tez bólu i smutku, niektórym było łatwo je oglądać, niektórzy przeżywali to ze smutkiem i bólem, przekierowując ich na innych tok myślenia, by mogli poprawić swoje życie.


Brown w swojej książce ukazuję śmierć z pozytywnej strony, przedstawia nam, że po śmierci czeka na nas coś więcej niż tylko pustka. Relację dużej ilości osób, które przeżyły śmierć kliniczną i chwilowo przeszły na drugą stronę jest ogromnym plusem tej książki, ale wspomnienia ludzi nie koniecznie muszą być argumentem dla osób niewierzących, sceptyków, którzy chcą suchych faktów. Niestety ich jest mało, ale jak można argumentować coś, co większość ludzi przeżyję dopiero po swojej śmierci i nie wróci by to opowiedzieć?


Czytając "Po drugiej stronie" M.H.Browna zaczęłam się zastanawiać nad swoim życiem. Czy jestem dobrym człowiekiem, jakie by były moje obrazy z życia, radosne czy bolesne? Czy zobaczę tunel i świetlistą postać na jego końcu, a może zobaczę swoich bliski? Na te pytania dostanę odpowiedź dopiero po śmierci.



Ogólnie książkę M.H. Browna uważam za godną polecenia, choć porusza trudny temat śmierci. Polecam ją nie tylko ludziom wierzącym, że coś po śmierci jest, ale także sceptykom, bo przecież warto rozszerzać nasze życiowe horyzonty.

Nie raz zastanawiałam się, co będzie ze mną po śmierci. Jako chrześcijanka wierze w życie pozagrobowe, ale jak to wygląda, co zobaczę, jak będę się czuła, tego nie wiem. Chyba nikt z nas nie zna tego odczucia chyba, że osoby, które przeżyły śmierć kliniczną.

"Po drugiej stronie" Michaela H. Browna opisuję relację osób, które przeżyły właśnie taką śmierć. "Dotknęła ich...

Książka o fascynującym temacie podana w wyjątkowo niefascynujący sposób, co trzeba przyznać, jest pewną sztuką. Widocznie nawet mówiąc o raju można zanudzić czytelnika...

Co mam do zarzucenia autorowi? Chaos, nieuporządkowanie, powtarzanie tych samych myśli w kółko... Zebrany materiał jest bardzo ciekawy, ale jego opracowanie już nie. Zbyt natrętne było dla mnie również przelewanie religijnych poglądów autora na przeżycia innych ludzi, pomniejszanie znaczenia uniwersalizmu tych doświadczeń i pewne ukryte między słowami poczucie wyższości katolicyzmu nad innymi religiami.

Książka o fascynującym temacie podana w wyjątkowo niefascynujący sposób, co trzeba przyznać, jest pewną sztuką. Widocznie nawet mówiąc o raju można zanudzić czytelnika...

Co mam do zarzucenia autorowi? Chaos, nieuporządkowanie, powtarzanie tych samych myśli w kółko... Zebrany materiał jest bardzo ciekawy, ale jego opracowanie już nie. Zbyt natrętne było dla mnie również...

Daje 6 gwiazdek dlatego że książkę przeczytałam do połowy, ponieważ od połowy zaczeło się o duchach więc przestałam czytać.

Daje 6 gwiazdek dlatego że książkę przeczytałam do połowy, ponieważ od połowy zaczeło się o duchach więc przestałam czytać.

"Istnieje taki świat, który zaczyna się po naszym odejściu z tego świata, a na jego określenie być może powinny być używane tylko dwa przymiotniki: "cudowny" i "fantastyczny".


Śmierć - czy wraz z nią kończy się nasze życie? To pytanie, które ludzie zadają sobie od samego początku istnienia naszej cywilizacji. Pytanie, na które najprawdopodobniej nigdy nie znajdziemy odpowiedzi. Czy warto więc zgłębiać ten temat i zastanawiać się nad istnieniem życia po życiu? Oczywiście, to bowiem największa tajemnica tego świata.

Michael Harold Brown to były amerykański dziennikarz śledczy, który w swoim dorobku może poszczycić się ponad dwudziestoma książkami. Pojawia się w licznych programach telewizyjnych, jak również w audycjach radiowych, pełniąc rolę eksperta. Jest założycielem katolickiego portalu "Spirit Daily". Obecnie autor mieszka w Palm Coast na Florydzie wraz z żoną i dziećmi.

"Po drugiej stronie" to publikacja zgłębiająca temat dowodów na życie po śmierci. Książka składa się z osiemnastu rozdziałów, w których autor na podstawie relacji licznych świadków opowiadających o przeżyciu własnej śmierci, snuje rozważania na temat drugiej strony. Rozważania dotyczące trzech potencjalnych miejsc, do jakich po swojej śmierci może trafić człowiek: niebo, piekło i czyściec.

Książka Michaela H. Browna składa się z dwóch płaszczyzn, które połączone w całość tworzą publikację idealną jedynie dla katolików. Pierwsza płaszczyzna to pewien swoisty uniwersalizm w przedstawianiu licznych historii ludzi, którzy zobaczyli wiele po swojej śmierci i wrócili do naszego świata. Warstwa ta z pewnością dotrze do każdego czytelnika, bez względu na wyznawaną wiarę czy jej brak, Brown bowiem przytacza relacje osób różnych wyznań, nawet ateistów. Trzeba jednak zaznaczyć, że pomimo swoistego uniwersalizmu, zauważyłam pewne zachwianie w proporcjach, gdyż historii katolików jest najwięcej. Pomimo tego mankamentu, płaszczyzna ta z pewnością zainteresuje wszystkich, gdyż przedstawiane w niej relacje są niezmiernie absorbujące. Warto również podkreślić, że dla czytelników, którym temat śmierci klinicznej i towarzyszącym jej doznaniom nie jest obcy, większość przytaczanych relacji nie będzie stanowiła żadnej nowości. Czytałam jedynie kilka publikacji na ten temat i muszę przyznać, że historie jakie przytacza Brown nie zaskoczyły mnie. Sądzę więc, że książka "Po drugiej stronie" winna stać się lekturą dla osób nie obytych z tym tematem, wówczas pewnie będzie spełniać swoją nadrzędną rolę, czyli swoistego przewodnika w odkrywaniu tajemnicy śmierci.

Druga płaszczyzna to liczne przemyślenia, refleksje i odniesienia do religii katolickiej, którymi autor niewątpliwie zasypuje czytelnika. W książce znajdziecie bowiem nawiązania do Pisma Świętego, czy przywoływane historie świętych. Podczas lektury można odnieść słuszne wrażenie o mocnej wierze katolickiej autora, bowiem jego zaangażowanie religijne widać na każdej stronie książki. Biorąc pod uwagę ten czynnik, lektura "Po drugiej stronie" może stać się dość problematyczna dla czytelników nie będących katolikami. Poza tym irytować mogą niektóre powtórzenia myśli autora, które wielokrotnie ukazywane, sprawiają poczucie chaosu i nieuporządkowania. Michael H. Brown używa bardzo prostego języka, dzięki czemu zrozumienie treści nie przysporzy nikomu trudności.

Czy książka "Po drugiej stronie" jest dowodem na życie po śmierci? Oczywiście, że nie. To publikacja będąca kolażem literatury dokumentalnej, popularnonaukowej i swoistego traktatu religijnego. Autor pod płaszczykiem historii o przeżyciu śmierci, przemyca własne refleksje i poucza katolików do życia w zgodzie z nauką Kościoła. Nie polecam tej książki osobom, które mają jakiekolwiek rozeznanie w tej problematyce, gdyż nie dowiecie się z niej niczego nowego. Polecam za to czytelnikom mocno wierzącym, którzy pragną umocnić swoją wiarę.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Istnieje taki świat, który zaczyna się po naszym odejściu z tego świata, a na jego określenie być może powinny być używane tylko dwa przymiotniki: "cudowny" i "fantastyczny".


Śmierć - czy wraz z nią kończy się nasze życie? To pytanie, które ludzie zadają sobie od samego początku istnienia naszej cywilizacji. Pytanie, na które najprawdopodobniej nigdy nie znajdziemy...