Rzeczowe, suche, pozbawione cienia ocen subiektywnych, zestawienie faktów, dokumentów, danych, dowodów, pism, rachunków, listów etc., etc. „Robota” księgowego! Solidna, rzeczowa, dobrze wykonana „robota”!
Działania SB – czas otwartej walki z Kościołem i infiltracji środowisk kościelnych i duchowieństwa.
Próby werbunku biskupów, profesorów, duszpasterzy i kleryków.
Współpraca z bezpieką – współpraca pozorna, zerwana a także ta trwająca latami i przynosząca tomy informacji, opłacana pieniędzmi i upominkami.
Wreszcie rozdział – Załączniki – odpowiedzi na listy wysłane przez autora do duchownych zarejestrowanych przez SB jako tajni współpracownicy. Niestety w tekście opisującym daną osobę w poszczególnych rozdziałach nie ma odnośników na której stronie w załącznikach znajduje się jej odpowiedź. Poszukiwania sprawiają zatem trochę problemów.
Zaskoczył mnie niewątpliwy fakt – chyba tylko jedna osoba, jeden duchowny przyznał się do współpracy i przeprosił – cała natomiast „znakomita” większość mimo niezbitych dowodów i przedstawionych dokumentów, zasłaniając się Bogiem i Chrystusem, „szła w zaparte”. Trudno się jednak chyba temu dziwić jeśli weźmie się pod uwagę morale tych osób.
Isakowicz-Zaleski dość oględnie odnosi się do morale i obyczajności opisywanych duchownych chociaż często podaje jako powód współpracy szantaż oparty na ich nieobyczajnym (jakim?) zachowaniu
Jestem ateistą (skrajnie tolerancyjnym wobec wszelkich wyznań i kultów religijnych) jednak nie jest mi trudno wyobrazić sobie szok jaki przeżyje osoba głęboko religijna czytając choćby ten fragment: „podkreślił, że jest wierzący, przy tym jednak figlarnie przymrużył oko” ( z notatki służbowej sporządzonej przez pracownika SB z rozmowy z duchownym ).
Stosunek Kościoła do swoich niesfornych; w ten czy inny sposób; pracowników najlepiej określa chyba fragment - ...po wywołaniu skandalu obyczajowego został wysłany na kilkumiesięczny urlop i w 2006 roku skierowany do innej parafii, także jako proboszcz.
Mamy też w pozycji fragment nie związany bezpośrednio z archidiecezją krakowską – jest nim sprawa poznańskiego arcybiskupa Juliusza Paetza. Arogancja i bezczelność tego wysokiego przecież dostojnika kościelnego godzi przecież bezpośrednio i niestety trwale w dobre imię Kościoła.

Rzeczowe, suche, pozbawione cienia ocen subiektywnych, zestawienie faktów, dokumentów, danych, dowodów, pism, rachunków, listów etc., etc. „Robota” księgowego! Solidna, rzeczowa, dobrze wykonana „robota”!
Działania SB – czas otwartej walki z Kościołem i infiltracji środowisk kościelnych i duchowieństwa.
Próby werbunku biskupów, profesorów, duszpasterzy i...