Podróże w czasie to motyw ostatnio dość często spotykany w literaturze. Nie ukrywam, że jest to również jeden z moich ulubionych książkowych tematów. Dlatego bez wahania sięgnęłam po debiutancką powieść Alexandry Monir zatytułowaną „Poza czasem”.

Michele Windsor jest zwyczajną nastolatką z Kalifornii. Jej dzień niczym nie różni się od dnia każdej innej przeciętnej dziewczyny. Jest szkoła, spotkania z przyjaciółmi i miłość. Choć nieszczęśliwa. Siedemnastolatce złamał serce niejaki Jason, który zakończył znajomość. To niestety nie koniec smutnych wydarzeń w tej zwykłej codzienności Michele. Nagła śmierć matki - najbliższej przyjaciółki dziewczyny – to dla niej ogromny wstrząs. Życie młodej dziewczyny zostaje wywrócone do góry nogami.

Michele wyjeżdża do Nowego Jorku, gdzie ma zamieszkać z opiekunami – rodzicami matki. Sytuacja jest o tyle trudna, że Michele nigdy wcześniej nie miała okazji się z nimi spotkać. Jej matka nie utrzymywała kontaktów ze swoimi rodzicami, gdyż Ci nie akceptowali jej związku z ojcem Michele. Nastolatka opuszcza więc swoje dotychczasowe miejsce zamieszkania, zostawia przyjaciółki i znajomych, by rozpocząć zupełnie nowy rozdział w swoim życiu. Przeprowadza się do Nowego Jorku, do ogromnej posiadłości Windsorów, bo to tutaj mieszkają jej dziadkowie. Ogromna willa pełna służby to miejsce całkowicie jej obce, w którym nie czuje się komfortowo. To nie jej świat, a jednak jest coś, co sprawi, że dziewczyna odżyje. Niezwykła tajemnica. I jeszcze przystojny chłopak z sennych wizji, który – jak się okazuje –  nie jest wytworem jej wyobraźni, a istnieje naprawdę. Tyle że w innym czasie. Co więcej, bohaterów połączy niezwykłe uczucie.

Akcja powieści toczy się w Nowym Jorku - tym współczesnym, z początku XXI wieku, i tym z lat 20. i 40. ubiegłego stulecia. Alexandra Monir w znakomity sposób przedstawiła klimat tego miasta na przestrzeni lat. Opisy wspaniałych budowli, wystrój wnętrz, ale także charakterystyka tamtejszego społeczeństwa świetnie się tutaj sprawdziły. To dzięki nim czytelnik może utworzyć dokładny obraz miasta i przenieść się do fascynującego Nowego Jorku podczas lektury książki.

Głównymi bohaterami „Poza czasem” są Michele i Phillip. Nastolatka to postać, którą polubiłam już od samego początku. Pomimo wielu trudności, których doświadcza w życiu, stara się z nimi walczyć i nie poddawać. Phillip to typowy dżentelmen. Uczucie pomiędzy tą dwójką rodzi się gwałtownie. Nie jest to z pewnością łatwa miłość. Czy okaże się, że uczucie to przezwycięży wszelkie bariery i pokona granice?

Książkę tę polecam miłośnikom podróży w czasie, ale także czytelnikom lubiącym historie miłosne i opowieści z tajemnicą rodzinną. „Poza czasem” czyta się niezwykle przyjemnie, a nieskomplikowany język sprawia, że powieść pochłania się w zastraszającym tempie. Zakończenie pierwszej części serii jest nie tylko niesamowicie intrygujące, ale również niezwykle zaskakujące. Na szczęście na kontynuację nie musimy czekać zbyt długo. Premiera „Władców czasu” przewidywana jest na koniec maja.

 Agnieszka Stolarczyk