Albert ma 4 lata, przeprowadził się w nowe miejsce i jest samotny, więc zanim pozna, co to prawdziwa przyjaźń, wymyśla sobie swojego własnego niewidzialnego przyjaciela...

Wszystko ładnie pięknie, sens i przesłanie jest, zwłaszcza później, podczas ukazania zabaw Alberta z jego przyjacielem. Wszak nie zawsze zgadzamy się z drugą osobą, nawet jeśli bardzo ją lubimy. Ale sytuacje, jakie ukazuje książeczka, są dla mnie z lekka absurdalne. Bo jaki czterolatek chodzi sam bez opieki rodziców wkoło bloku? Jaki czterolatek sprowadza do domu nieznajomego chłopca i sam wyciąga apteczkę z nożyczkami i opatruje mu skaleczenie? I gdzie są rodzice Alberta, kiedy po osiedlu gonią go jacyś starsi chłopcy z pistoletami na wodę? No może się czepiam, może się nie znam, może jestem nadopiekuńcza i powinnam moją czterolatkę wypuszczać za drzwi i niech sobie biega gdzie chce.

W moim odczuciu coś było tutaj nie na miejscu i nie specjalnie mi się to spodobało.

Albert ma 4 lata, przeprowadził się w nowe miejsce i jest samotny, więc zanim pozna, co to prawdziwa przyjaźń, wymyśla sobie swojego własnego niewidzialnego przyjaciela...

Wszystko ładnie pięknie, sens i przesłanie jest, zwłaszcza później, podczas ukazania zabaw Alberta z jego przyjacielem. Wszak nie zawsze zgadzamy się z drugą osobą, nawet jeśli bardzo ją lubimy. Ale...

Są tacy bohaterowie książek do których dzieci lgną i których bardzo lubią. Moje córki bardzo polubiły Alberta zwłaszcza Michasia i każda następna książka z nim witana w domu jest z entuzjazmem.
Albert nie dawno się przeprowadził i na nowym osiedlu nie zna żadnych dzieci. Jedynym kolegą, który odwiedza Alberta to Molgan. Najlepszy kolega jakiego można sobie wyobrazić. Niestety Molgan ma jedną wadę nigdy go nie ma kiedy jest potrzebny. Nigdy nie przychodzi, gdy dokuczają mu starsi chłopcy. Wszystko zmienia się gdy Albert poznaje Wiktora. Zostają kolegami, razem budują wieże z klocków, bawią się w maszynistę i pasażerów, jadają razem podwieczorki. Mimo tego, że są prawdziwymi przyjaciółmi czasem bywa trudno bo nie zawsze są dla siebie mili ale i tak są najlepszymi przyjaciółmi. Wiktor zawsze przychodzi wtedy gdy Albert go potrzebuje.
Książka daje świetny pretekst by porozmawiać z dzieckiem na temat przyjaźni czy nawet kontaktów z rodzeństwem. Uwielbiamy Alberta bo w prosty sposób pokazuje świat dziecka i dzieci szybko się z nim identyfikują i łatwiej im pokonać swoje lęki.

Są tacy bohaterowie książek do których dzieci lgną i których bardzo lubią. Moje córki bardzo polubiły Alberta zwłaszcza Michasia i każda następna książka z nim witana w domu jest z entuzjazmem.
Albert nie dawno się przeprowadził i na nowym osiedlu nie zna żadnych dzieci. Jedynym kolegą, który odwiedza Alberta to Molgan. Najlepszy kolega jakiego można sobie wyobrazić....

Pierwsza lektura: 14.12.2013 r.

Pierwsza lektura: 14.12.2013 r.

To krótka i prosta historia o trudzie odnajdywania się w nowym otoczeniu, pokonywaniu nieśmiałości, wyimaginowanych i prawdziwych przyjaźniach dzieci, zabawach i strachach chłopców.
http://madebybibi.blogspot.com/2015/02/kto-obroni-alberta.html

To krótka i prosta historia o trudzie odnajdywania się w nowym otoczeniu, pokonywaniu nieśmiałości, wyimaginowanych i prawdziwych przyjaźniach dzieci, zabawach i strachach chłopców.
http://madebybibi.blogspot.com/2015/02/kto-obroni-alberta.html

15.06.2015 Bruno samodzielnie
19.04.2018 Albert samodzielnie

15.06.2015 Bruno samodzielnie
19.04.2018 Albert samodzielnie

Całkiem sympatyczna bajka dla dzieci, z morałem, całkiem ładna grafika :)

Całkiem sympatyczna bajka dla dzieci, z morałem, całkiem ładna grafika :)